Geçmişimin Geleceği

1. bölüm

                           
                               🪐

Sabah erkenden hastaneye gitmek bazen çok güzel olurken bazen çok can sıkıcı oluyor.

Mesleğimi seviyorum çünkü bu meslek benim çocukluğumdan beridir hayalim. Bu meslek için kaç gece uykusuz kaldığımı saymadım tabii benimle beraber uykusuz kalan Lilya'da var. Her ne kadar mesleklerimiz farklı olsada aynı bölümden olduğu için ikimizin de zorlandığı kısımlar oldu.

Yatağımdan kalkıp Lilya'yı işe gitmesi için uyandırmaya onun yanına gittim. Odasına girdiğimde yatağında yastığına sarılmış mışıl mışıl uyuyordu. Yatağının yanındaki sandalyenin üstünde bulunan yastığı sessizce alıp Lilya'ya doğru yürüdüm ve birden bire yastıkla beraber onun üstüne atladım. Şok ile kalkan Lilya atlayan kişinin ben olduğumu bildiği için ilk başta küfür etmedi. Yatağın üstünden kalkıp ona baktığımda uykusu kaçmış bir şekilde bana baktı.

"Lilya kalk işe geç kalacaksın" dedim ve onun verdiği cevaba ise hiç şaşırmadım.

"Milena senin beyin nöronlarını sikeyim!" Küfür etmesine alışık olduğum için gülerek geçtim.

"Lilya bugün hastanede mesaiye kalabilirim ondan dolayı ben yokken kendini aç bırakma yemeğini güzelce ye."

"Çok kalır mısın mesaiye? Saat kaça kadar kalırsın?" diye sordu Lilya.

"Tahmini saat 11'e kadar mesai yapacağım." Bunu söylediğimde Lilya yüzünü biraz düşürmüştü çünkü Lilya benim fazla mesai yapmamı pek istemiyor çünkü dışarısı pek tekin değil. Sapığı var, hırsızı var,tacizcisi var kısacası bütün kötülükler İstanbul'da var.

Lilya'ya sarılmak için yanına gittiğimde sarılmayı sevmediğini bilmeme rağmen hep bir yere gittiğimde sarılmaya devam ediyordum. Lilya ne kadar sevmiyorum dese de bana sarılmayı sevdiğini biliyorum çünkü sevmeseydi gerçekten sarılmama izin vermezdi. Çünkü Lilya sevmediği şeylerin kendisine yapılmasına asla izin vermezdi.

Lilya ile vedalaştıktan yarım saat sonra hastaneye gittim. Gün boyu insanlara yardım edip üstüne koskocaman hastanede bir yukarı çıkıp bir aşağı inmek yoruyordu. Çünkü tek tek katları iniyordum her kata illaki bir şey bırakmam gerekiyordu ondan dolayı asansöre gün içerisinde çok az biniyordum.