11.Bölüm

442 396 69
                                    

                                  🪐

Hastanenin içerisine girdiğimde normal bir gün geçireceğimi düşünüyorum.Etraf sessizdi ve herhangi bir olay olacak gibi durmuyordu.

Anestezi teknikeri önlüğümü giymek için giyinme odasına gittim.Elbisemi değiştirdikten sonra dün hastaneye yatırılan hastanın yanına gittim.Hastaya bugün ayağındaki kesik nedeni ile dikiş atılacaktı.

Hasta odasına gittiğimde doktor Murat Bey'in hastanın yanına gelip gerekli birk malzemeyi çıkardığını gördüm.

"Günaydınlar Murat Bey."

"Günaydın Milena. Gerekli uyuşturma işlemini hastaya uygulayın lütfen."

"Yapıyorum şimdi." dedim ve ilaçların yanına gidip gerekli olanları aldım.

Hastanın ayağına ilacı enjekte ettikten sonra "Uyuşma hissetmeye başladınız mı?" diye bir soru sordum.Bu soruyu sormayı kendime alışkanlık haline getirmiştim ne olur ne olmaz diye sorardım.Yani işimi garantiye alıyordum.

"Evet Hanımefendi şuan ayağım sanki yokmuş gibi." Adam 'Hanımefendi' dediğinde aklıma Atlas  geldi çünkü en son ki mesajlaşmafa Hanımefendi demişti.Aklıma gelen düşünceyi silerek hastaya döndüm ve  "İyi o zaman sıkıntı olmaz dikiş esnasında." dedim.

Bana şu anlık gerek kalmadığını bildiğim için zorunlu olarak doktordan izin aldım ve odadan çıktım.

Öğleye kadar birkaç hasta ile uğraştıktan sonra tam dinlenmek için sandalyeye oturmuştumki odaya birden bire benim gibi anestezi teknikeri olan Ali geldi.Yüzü telaşlı duruyordu ve sorun olduğu belliydi.

"Milena toplu bir trafik kazası olmuş çok acil hastalar var hemen ameliyata girmeleri gerekiyor,çabuk gelmelisin." dediğinde sabah gün güzel ve olaysız geçecek dediğim dilime tüküreyim.

Ali ile beraber acile doğru koşarak gittik.Bazı hastaların durumu cidden çok kötü duruyordu.Bazıları ise daha ufak sıyrıklar ile kurtulmuştular.

Saat akşama yaklaşırken son ameliyata girdim.Bu ameliyatta ki hastanın yaşaması bile bir mucize bence çünkü durumu aşırı ağır duruyordu.Hastaya ameliyat için uyuşturma ve bayıltma ilaçlarını enjekte ettim.Bu sayede ameliyat boyunca uyanmazdı.

Hasta kadının ameliyatında ikinci saate girdiğimizde kadının durumu hâlâ ağırdı.Herhangi bir ani uyanma vakasına karşı ameliyat esnalarında ameliyat bitene kadar odadan çıkmıyordum.

Geçmişimin Geleceği Where stories live. Discover now