🪐
Telefonuma gelen bildirim sesini duyunca gözlerimi açtım.Yatağımın yanında bulunan komodinin üstünde bulunan telefonumu alıp saate baktığımda saatin 6 olduğunu gördüm.Erken uyandığım için canım sıkıldığı için ofladım ve bildirime bakmadan telefonu kapatıp tekrardan yerine koydum.
Ardından vazgeçerek bildirime bakmaya karar verdim.Uykumu bölen bildirimin hava durumu bildirimi olduğunu görünce sinirlerim bozuldu.Telefonun bildirim sesini kapatıp tekrardan eski yerine koydum.
Tekrardan yatmak istemiyordum çünkü 1 saat sonra işe gitmek için tekrardan uyanacaktım ve şimdi 1 saat uyumam benim yararıma olmayacaktı ben de ondan dolayı yatmama kararı aldım.Yatağımın yanında bulunan ve en az 20 kere bitirdiğim 'Sadako ve Bin Turna Kuşu' kitabını aldım.
Normalde bir kitabı okuduğumda veya bir filmi izlediğimde tekrardan aynı şekilde kitabı ve filmi izleyip,okuyamazdım çünkü her seferinde en küçük ayrıntısı bile aklımda kalıyor ve tekrarladığımda bana zevk vermiyordu.Ama garip bi şekilde 'Sadako' ve birkaç tane bunun gibi kitap öyle değil.Kaç kere okursam okuyayım hiç sıkılmadan tekrardan okuyabilirdim.
Sadako kitabını 1 saatin sonunda bitirmiştim çünkü kısa ve öz bir kitaptı.Yataktan kalkıp hastane için hazırlanmam gerekiyordu ama karnım ağrıyordu ve halsiz hissediyordum.Buna rağmen kalkıp dolabın karşısına geçtim.Kendime siyah bir pantolon ve siyah bir tişört çıkardım.Elbisemi değiştirdikten sonra banyoya gidip saçımı taradım ve saçımı açık bıraktım.
Mutfağa gidip 10 dakikada kahvaltı hazırladım ve Lilya'nın odasına gittim.Kapıyı çalmadan içeri girdiğimde Lilya'nın kalkmış kendisine çeki düzen verdiğini gördüm.
"Lilya kahvaltı hazır,hadi kalk yiyelim ve işlerimize gidelim."
"Tamam Milena.İki dakikaya kalkıyorum."
Gerçekten de iki dakikaya işini bitirdiğinde beraber odadan çıkıp mutfağa gittik.Lilya'ya baktığımda hiç konuşma hevesi yokmuş gibi duruyordu.Normalde konuşurdum ama daha sabah erkenden başı ağrımasın diye ben de konuşmadım.
Kahvaltımızı 15 dakikaya bitirdik ve evden çıkmadan önce eşyalarımızı aldık.Evden çıkıp binanın merdivenlerini inerken Lilya'ya "Lilya görüşürüz,kendine dikkat et ve eve geç geleceksen haber ver."dedim.
أنت تقرأ
Geçmişimin Geleceği
قصص المراهقينMutsuzluğunuzun içinde size umut olan bir şeyi asla unutmayın çünkü umudunuz yok olursa mutluluğunuz da yok olur.
