နင်တစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ပါဘူး
အဲဒီလူက ကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ အမြဲတမ်းရှိနေအုံးမှာပါ။
သူ့တည်ရှိမှုက မင်းတို့ငယ်စဥ်ကရခဲ့တဲ့ လှပတဲ့အမှတ်တရာများအားလုံးထဲမှာ ကိန်းအောင်းနေတာလေ။
မင်းတို့တတွေ အိမ်ထောင်ကျပြီးကလေးတွေရလို့ နောက်ဆုံးတကယ့်ကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်းနဲ့ ကမ္ဘာ့သန်းကြွယ်သူဌေးကြီး ဖြစ်လာရင်တောင် လူတိုင်းလိုလိုပဲ အဲဒီလူကို တွေ့လိုက်တာနဲ့ မင်းတို့ရဲ့မျက်လုံးတွေကို အရောင်တောက်သွားစေပြီး သွေးကိုဆူပွက်သွားစေတဲ့ အတိတ်က အချိန်အားလုံးကို ပြန်အမှတ်ရစေမှာပါ။
“ယင်တာင်ရဲ့မြောင်ပိုင်းသခင်” က လူတွေရဲ့ရင်ထဲမှာ အတိအကျကို ဒီလိုတည်ရှိမှုမျိုးပါခင်ဗျာ။
ထိုနေရာတွင် အခြေအနေသည် အနည်းငယ် အထိန်းအကွပ်မဲ့လာလေသည်။ ကံအားလျော်စွာ တင်ဆက်သူနောက်တစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ သူသည် သူ့တွဲဖက်၏မျက်နှာပေါ်မှ မျက်ရည်များကို သုတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကိုလှည့်ကာ မိုက်နားကပ်ပြီး လေးလေးနက်နက် ပြောလိုက်သည်။
“ သူငိုနေပြီ ကျွန်တော် ဘာလုပ်ရမလဲခင်ဗျာ”
“မင်းကြီးတော်သာငိုနေတာ ငါမငိုဘူး”
“ မငိုဘူးလား၊ မင့်ယုန်မျက်လုံးကိုလဲ ပြန်ကြည့်လိုက်အုံး”
“ဘယ်သူကများ မင်းကို ငါနဲ့အတူတွဲတင်ဆက်ဖို့ ရွေးပေးလိုက်တာလဲမသိဘူး”
“ မင်းပဲလေ ငါတို့တွေဂိမ်းတူတူကစားခဲ့တာမလို့ ငါတို့အတူတူ တင်ဆက်တဲ့သူ လုပ်ကြရအောင်ဆိုပြီးတော့လေ။ တောင်းဆိုခဲ့တာ ငါမဟုတ်ဘူးနော်”
“တိတ်စမ်း”
“ ငိုနေတာခုရပ်။ ဒီအစ်ကိုကြီးကမင်းကို သကြားလုံးဝယ်ကျွေးပါမယ်ကွ”
“ ..... “
ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည်နှင့် ဒါရိုက်တာကြီးသာ စိတ်ရှုပ်သွားသည်မဟုတ် မန်နေဂျာဖုန်းပင် ဘေးတွင်ရှိသော လက်ထောက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး မေးလိုက်ရလေသည်။
YOU ARE READING
ကျောင်းတော်ရဲ့ မင်းသားလေးက မိန်းကလေးတဲ့ Book 2
Romancebook 1 ကို ဒီအကောင့်မှာ ရှာဖတ်လို့ရပါတယ်
အပိုင်း (၂၁၇) ဟယ်မိသားစုကော့ပ် အသင်းသား ရင်းဝူယောင်
Start from the beginning
