ကျောင်းတော်ရဲ့ မင်းသားလေးက မိန်းကလေးတဲ့ Book 2

အပိုင်း (၂၁၀) သူ့ကိုယ်သူ ကီးဘုတ်ဖိုက်တာလို့ထင်ခဲ့ပေမဲ့ တကယ်တော့သူက ခွေးပေါက်လေးတ

သူတို့ရဲ့မျက်လုံးထဲက ဒီဆန်ကုန်မြေလေး ဖူကျို့ကလေ။

အဲဒီသတင်းက ကျောင်းကိုယ်လူချောစာရင်းပိုစ့်မှာ ပေါက်ကွဲသံတခု တဟုန်ထိုးပေါ်လာတော့တယ်။

“ ငါတို့ရဲ့မင်းသားလေးကျို့က ရုပ်ချောတာပဲရှိတာလို့ ဘယ်သူပြောတာလဲ၊ ဒီအမှတ်တွေကို လဲကြည့်လိုက်ပါအုံး”

“အံ့ရော အင်္ဂလိပ်မှာ အမှတ်ပြည့်ရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ သင်ပေးကြပါအုံး”

“ သေလောက်အောင် အံ့ဩစရာကောင်းတဲ့ ရမှတ်တွေပဲ၊ အမှတ်(၁) အလယ်တန်းကျောင်းက လူတွေက တစ်ခုခုပဲဟေ့”

ကျောင်းအွန်လိုင်းဖိုရမ်များတွင် အမှတ်(၁)အလယ်တန်းကျောင်းသားများ မဟုတ်သော တစ်ခြားကျောင်းသားများလည်း ရှိရာ သူတို့အားလုံးသည် ဆွေးနွေးခန်းမှာ ပါဝင်ပြီး ဝေဖန်ချက်များရေး ကြလေသည်။

ဖူကျို့ကို သဘောကျသောကျောင်းသားများသည် သူတို့၏မင်းသားလေးကျို့က နေရာအနှံ့တွင် ချီးကျုးစကားပြောခံရသည်ကို ဂုဏ်ယူနေကြလေသည်။

သို့ရာတွင် အချို့သဘောမကျသူများလည်းရှိရာ ထိုသူများက အေးတိအေးစက်ဖြင့် ပြန်လည်ပြောဆိုနေကြသည်။

“ ဒီလိုအမှတ်ရဖို့ဆို ခိုးချမှပဲဖြစ်မှာ၊ ဒီလို ကြွားလုံးလာထုတ်နေတာကိုက သူဘာမှမသိသေးဘူးလို့ပြနေတာပဲ၊ ငါ့အတွက်တော့ ကြီးမြတ်တဲ့သခင်လေးချင်ကပဲ အမြဲတမ်း ကျောင်းရဲ့တရားဝင်ကိုယ်လူချောပဲ။ နင်တို့အားလုံး ကြီးမြတ်တဲ့သခင်လေးချင်ကို မေ့သွားကြပြီလား”

“ ဒါပေမဲ့ ကြီးမြတ်တဲ့သခင်လေးချင်က ကျောင်းမှာမှမရှိတော့တာ”

“အနည်းဆုံးတော့ ကြီးမြတ်တဲ့သခင်လေးချင်နဲ့အဆင့်တူတဲ့တယောက်ကိုရှာရမှာပေါ့၊ ဖူကျို့မှာ ဘာအရည်အချင်းတွေ ရှိလို့လဲ၊ သူက ဒီအတိုင်းအသုံးလဲမကျဘဲနဲ့၊ ကြီးမြတ်တဲ့သခင်လေးချင်နဲ့ ယှဥ်လိုက်ရင် တစ်ယောက်ကသေမျိုး ကျန်တဲ့တစ်ယောက်က နတ်ဘုရား”

“ဟေး ဒီအကြောင်းပြောတဲ့သူတိုင်း ဒီနှစ်ယောက်ကို မယှဥ်စမ်းပါနဲ့၊ ငါလည်း ကြီးမြတ်တဲ့သခင်လေးချင်ကို အရမ်းကြိုက်တာ ပြီးတော့ ငါ သူ့ရဲ့ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးကိုလဲ ယုံတယ်၊ တစ်ယောက်ယောက်က တစ်ခြားလူရဲ့ ခေါင်းပေါ်တက်နင်းနေတာကို တော့ သူလဲမြင်ချင်မှာမဟုတ်ဘူး”