အမှိုက်ကောင်လေး၏ပျော်ရွှင်ဖွယ်ဘဝ/ အမွိုက္ေကာင္ေလး၏ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ဘဝ

မုဆိုးကြီးပြန်လာပြီ

ဒါကြောင့် ရှောင်ဟန်က ဒီနေ့ညမှာ လုံးဝမအိပ်ချင်နေခဲ့ပါဘူး။

နောက်ထပ် သူ့ကိုအိပ်မပျော်စေတဲ့အချက်ကတော့ ဒီနေ့က ပိုင်လီတောင်ပေါ်တတ်သွားတာ သုံးရက်မြောက်နေ့ဖြစ်ပြီး ဒီညကျော်သွားပါက လေးရက်မြောက်ကိုရောက်သွားတော့မည်ဟူသည့် စိတ်ကြောင့်ပါပင်။

ပိုင်လီက သူ့ကို သုံးလေးရက်လို့ပြောသွားပေမယ့် ပိုင်အိမ်နဲ့ ရှောင်ဟန်ရဲ့စိတ်ရှည်မှုကတော့ သုံးရက်ထိပါပဲ။ မနက်ဖြန်မှ ပိုင်လီပြန်ရောက်မလာသေးရင် ပိုင်အဖေက အကြီးကဲကျန်းကို ငယ်ရွယ်တဲ့ရွာသားတွေစုပြီး ပိုင်လီကိုလိုက်ရှာမယ်လို့ ပြောနေတာကိုသူကြားခဲ့ရပြီး ရှောင်ဟန်ကလည်း အဝတ်ချုပ်နေခဲ့ပေမယ့် သူ့စိတ်တွေကတော့ အကယ်၍ ပိုင်လီသာအိမ်ပြန်မလာနိုင်ခဲ့ရင် ဆိုတဲ့အတွေးတွေပဲ ဝင်ဝင်လာနေတာဖြစ်သည်။ မနက်ဖြန်နေမြင့်လို့မှ ပိုင်လီပြန်မလာသေးရင် သူလည်း ဆက်ပြီးတည်ငြိမ်နိုင်မယ်လို့မထင်တော့ပါဘူး။

သူက ပိုင်လီကို ကြောက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ပိုင်လီကိုလိုအပ်ပြီး သူ့ရဲ့သားတွေကလည်း ပိုင်လီကိုအပ်တယ်လေ။ ခင်ပွန်းသည်မရှိတော့တဲ့ ဇနီးတစ်ယောက်နဲ့ ဖခင်အရင်းမရှိတော့တဲ့ ငယ်သေးတဲ့ကောလေးတွေက ဘယ်လိုလုပ်များ ရှေ့ဆက် ကောင်းမွန်စွာရပ်တည်နိုင်တော့မှာလဲ။

ဒါကြောင့် ရှောင်ဟန်က ဒီနေ့ညမကုန်ခင် ပိုင်လီပြန်လာဖို့ကို တိတ်တိတ်လေးမျှော်နေခဲ့ပေမယ့် ညသန်းခေါင်ကိုကျော်လွန်လာတဲ့အခါ သူ့ရဲ့မျှော်လင့်ချက်တွေကလည်း တဖြေးဖြေးလျော့ရဲလာခဲ့တော့သည်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ သူကတံခါးခေါက်သံကိုကြားလိုက်ခဲရတာဖြစ်ပြီး ရှောင်ဟန်က လူစိမ်းတစ်ယောက်ယောက်ထင်လို့ လန့်သွားပေမယ့် ပိုင်လီများလားဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်ရေးရေးလေးလည်းရှိနေတာကြောင့် တံခါးခေါက်သံကို အာရုံစိုက်နားထောင်ကြည့်တဲ့အခါ တံခါးခေါက်သံက သိပ်မပြင်းပဲ အမြဲတမ်းသုံးချက်ပဲခေါက်တတ်ကာ တံခါးခေါက်သံသုံးချက်ထွက်ပေါ်လာအပြီးတွင် ခဏလောက်ငြိမ်သွားပြီးမှ ပြန်ပြန်ထွက်ပေါ်လာတာမျိုးဖြစ်နေသည်ကို သိရှိသွားခဲ့သည်။