Annemin oturttuğu tezgahtan sallandırdığım ayaklarıma bakındım. Giydiğim kalpli çoraplarım çok tatlıydı. Gece de çok tatlıydı...
"Yavrum sorunun ne senin? Durmadan iç çekmeler falan?"
Annem karıştırdığı pudingden dikkatini çekmiş ve sonunda bana dönmüştü. Isırıp durduğum dudaklarımı büzdüm, ağlamak istiyordum. Gece bana soğuk yapıyordu, Cengiz abi olmasa ne yaptığını hiç bilemeyecektim. Durmadan antrenman yapıyor ya da Elçin ablayla takılıyordu. Bana ayıracak vakti yoktu.
"Anne ben kötü birisi miyim?"
Annemin ağzı deyiminin tam anlamı ile beş karış açılırken yüzünü hızla sinir kapladı. Daha hızlı pudingi karıştırmaya başlamasıyla bağırması bir oldu.
"Kim söyledi sana bunu? Hangi şerefsiz, piç kurusu? Söyle annene güzel kızım, hepsinin ağzına sıçarım."
Benim aksime annem çok dobra, çok küfürbaz, kimseyi umursamayan türdeydi. "Kimse demedi, ben sadece birini üzdüm."
Burnunu havaya dikti ve tencereye döndü. "Hakketmiştir kesin, takma kafana."
Ayaklarımı salladım ve sıkıntıyla nefes verdim. Hakketmemişti işte, ben sadece kendi bencilliğim yüzünden onu kırmıştım. O hiç bir zaman diğerleri ne der diye düşünmemişti. Birisi bana ters ters baksa saniyesinde ağlama potansiyeline sahiptim, o ise o gözleri oyardı. Laf edeni ettiğine bin pişman ederdi.
Ben öyle değildim işte. Günler, hatta aylar boyu kendime yer edinirdim o sözleri. Kafama takardım.
Bu hallerim onun canını sıkıyordu, mızmızlanmaktan başka bir şey yapmıyordum. O kaçmaya, gizlemeye alışık değildi. Üstelik onun yaşı da benden büyüktü, konu ailesinin kulağına gitse kavga etseler kendi evinde mutlu mesut yaşamaya devam ederdi.
Annem öğrense herhalde utancımdan kafayı yerdim. Deli taklidi falan yapsam yer miydi?
"Annecim yeme şu dudaklarını."
Anneme döndüm ve onu süzdüm. Uzun ilişkisi vardı, mutlu ve sağlıklıydı. Ahmet babamla da kavga etmiyorlardı. Geceyle böyle olur muyduk? İki yıl boyunca benimle çıkar mıydı acaba? Sıkıcı birisi miydim?
"Odama gidiyorum anne, düşünmem gereken çok şeyin olduğunu fark ettim."
Tezgahtan yere zıplayıp, odama doğru koşuşturdum. Salondaki babama gülümseyip, hızla üst kata çıktım. Odama girip, kapıyı kilitledim ve yatağıma atladım. Telefonumu hızla çıkarıp, WhatsApp'a girdim. Geceden tek bir mesaj bile yoktu, konuşmalarımızın çoğu geçiştirircesineydi.
Profil fotoğrafına tıkladım ve biraz inceledim. Çok güzeldi ve benim sevgilimdi. Ama görüşemediğim sevgilimdi. Acının tatlı tebessümü bu olsa gerek...
Bir süre klavyede gezinse de parmaklarım ne yazmam gerektiğini bilemiyordum. En sonunda kamerayı açmaya karar verdim.
Gece x Aden
Siz :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
