"မလိုဘူး"
"ခြန္း... မင္းလိုက္ခဲ့မွာလား"
"..."
အာကာေဝယံ့မ်က္လုံးထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မီးေတာက္ဟာ မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႔ ေလာင္ကြၽမ္းေနတယ္။ ကိုကိုကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္လွည့္လာၿပီး...။
"ခန္႔ငယ္..."
"ေျပာေလ ကိုကို..."
"ခဏေလာက္ပဲ ကြတ္ကီးစားရင္းနဲ႔ ငါ့ကိုေစာင့္ေနေပးမလား..."
"..."
ဒါက ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မ်ားပါလိမ့္...။
အေစာင့္ခိုင္းခံရတာက အၿမဲတမ္းကိစၥမို႔ ေရတြက္မထားမိဘူးဆိုေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ေနခဲ့ရတာ မႏွစ္ေဆာင္းရာသီကတည္းကလို႔ေတာ့ ထင္တာပဲ။ အမွန္ေျပာရရင္ ေစာင့္ရတဲ့အလုပ္ကို တကယ္မႀကိဳက္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ အရင္ကေျပာဖူးသလိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းေတြက သူ႕ကိုေပးရမယ့္ ပန္းစည္းႀကီးျဖစ္လာမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေစာင့္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ။
"အင္း... ကြၽန္ေတာ္ကြတ္ကီးစားရင္း ကိုကိုျပန္လာမွာကို ေစာင့္ေနမယ္"
ႏွင္းမႈန္ေလးေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေပၚကို က်လာတဲ့ ညင္သာညံ့ႏုတဲ့ဖိအားတစ္ခု။
"အခ်ိဳမ်ားေအာင္လုပ္ထားတာမို႔ အရင္တစ္ခါလို ေနလို႔မေကာင္းတဲ့ထိ အမ်ားႀကီးမစားနဲ႔၊ ကြတ္ကီးေတြမကုန္ခင္ ငါျပန္လာခဲ့မယ္"
ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။ အစကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ေျပာပါတယ္ သူ႕ေလသံဝဲဝဲေလးက သိပ္အာဏာစက္သက္ေရာက္တာလို႔...။
ဒူးေထာက္ေနတဲ့ အာကာေဝယံက ထရပ္လိုက္ၿပီး ကိုကို႔ဘက္ကို လက္ကမ္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႕ကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ဒီအတိုင္း ကားဆီေလွ်ာက္သြားတဲ့တစ္ေယာက္အတြက္ ကားတံခါးကို အေျပးအလႊားသြားဖြင့္တယ္။ BMW အနက္ေရာင္ဟာ လမ္းထဲကေန လိမ့္ထြက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကြတ္ကီးသြားစားဖို႔ရာ တိုက္ခန္းဘက္ကို ျပန္လွည့္ခဲ့တယ္။
"Ginger bread man က ထြက္ေျပးမယ္ ထင္ေနခဲ့တာ၊ သူ႕ကိုလုပ္ေပးတဲ့သူက ထြက္ေျပးသြားတယ္"
DU LIEST GERADE
Heartless December❄️ ZG version
RomantikHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...
အပိုင္း ၉၅ : အသစ္ျပန္ျဖစ္လာတယ္
Beginne am Anfang
