Metresin Kızı

16.bölüm

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar...

*

Üzerimden tır geçmiş gibiydi. Hâlâ kendimi aşırı derecede yorgun hissediyordum.

Bir ara güzel bir bakım yapmalıydım. Pandaya dönmüştüm resmen ama işin iyi tarafı şuydu ki yemek yemeye çok vaktim olmadığı ve gün içinde sürekli koşturduğum için kilo veriyordum.

Tabii şu anki incelmem daha çok ödemden olsa da bundan memnundum.

Göz altlarıma bol bol kapatıcı sürdüğüm bir makyajın ardından hızlıca yazlık elbiselerimden birini de üzerime geçirmiştim.

Beyaz sporlarımı da elime alarak aşağı ilerledim.

Bahçede kurulan masaya oturdum ve gün içinde çok yemek yiyemeyeceğimi bildiğimden daha çok tok tutacak şeylere öncelik vererek tabağımı güzelce doldurdum.

"Dersin kaçta senin?" dedi babam bu sırada.

"10'da..." dedim neden sorduğuna anlam veremeyerek babama bakarak.

"Ama öncesinde Kardelen'lere uğruycam."

"Kardelen kaçmıyor, zaten sürekli berabersiniz. Seninle bir konuşalım kahvaltıdan sonra."

Konuyu biliyordum ve bunu istemiyordum.

Tam bir bahane uyduracakken tabağa düşen çatal sesiyle hepimiz Selma'ya dönmüştük.

Ağzı şaşkınlıkla açılmış, eli kalbinde bir noktaya kitlenmişti.

"Tövbe bismillah!" dediğinde kaşlarım hafifçe çatılmış ve ben de diğer herkes gibi baktığı yere doğru dönmüştüm.

Gördüğüm yüz anlık olarak kalbimi hızlandırsa da gelenin annem olmadığını biliyordum.

Yine de gülümsememe engel olamayarak buruk bir hevesle ayaklandım.

"Teyze!" dedim bir kaç büyük adımla teyzeme ulaşıp sıkıca sarılarak.

Yüzleri bire bir aynı olsa da kokuları aynı değildi, bakışları aynı değildi, ses tonlamaları aynı değildi...

Teyzem de kollarını bana dolarken garip bir şekilde duygulanmıştım da. Tamam ben çağırmıştım ama bu kadar çabuk gelmesini beklemiyordum.

"Teyzoşum..." dedi ve benden ayrılarak beni şöyle bir baştan aşağı süzdü.

"Her gördüğümde daha da güzelleşiyorsun kız..." dedi ve ardından da yanağımdan öptü.

"Ne zaman geldin? Bu kadar çabuk gelmeni beklemiyordum." dedim dürüst olarak.

"Biricik yeğenim çağırmış, tabii ki koşa koşa gelicem!" dedi kolunu omzuma atarak.

Ardından da birlikte masaya ilerledik.

"Hoşgeldin, Büşra." dedi babam da ayağa kalkarak.

"Hoşbuldum..." dedi ve alayla Selma'ya döndü.

"Keşke gece uçaktan iner inmez buraya gelseymişim. İlahi adalet yerini bulurmuş..." dedi ve kıkırdadı.

Selma hortlak görmüş gibiydi ve her an düşüp bayılabilirdi.

"Begüm değilim ben şekerim, ikizim olur kendileri. Hortlayıp gelmedim, rahat ol." dedi ardından da.

Teyzem biraz fazla rahat ve açık sözlü bir insandı. Sadece biraz.