Alef | Texting

15. Bölüm

15. Bölüm |Gözümden Bile Sakınırım

Alef kollarının üzerine başını yaslamış yüzünü bana çevirmiş uyukluyordu. İnanılmaz yorgun ve mutsuz görünüyordu ama sebebini sormaya çekinmiştim.

Birkaç kez sormak istediğim için açtığım ağzımı gerisin geri kapatıyordum. Çünkü bugün aşırı huysuzdu. Normalde sıraya yayılmamı dert etmezdi ama bugün renkli kalemlerimi iteleyip duruyordu. Somurtmasına daha fazla katlanamayarak "Neyin var senin ?" dedim en sonunda.

"Ne bu halin ?"

Başını kaldırmadan gözlerini üzerime çevirdi. "Ne var benim halimde ?"

"Kötü görüyorsun,"

Gözlerini kaçırdı. "Yok bir şey."

"Bir şey mi oldu ?" diyecektim ki "Fazla soru sorma" diye uyardı. "Başım ağrıyor zaten."

Sinirlenerek "Ne halin varsa gör" dedim öfkeyle. Başımı diğer tarafa çevirerek ilgimi üzerinden çektim.

Kolumu kendine çekip yastık niyetine kullanmaya karar verene kadar tavrım devam etmişti. Dehşetle ona baktığımda "Çok uykum var, lütfen." dedi ihtiyaçla.

"Kendi kolunu kullan." Terslemem onu kızdırmadı. Aksine omzuma doğru başını biraz daha yaslayıp bana doğru yaklaştı.

"Sadece beş dakika."

Gerçekten yorgun görünüyordu. Neyi vardı?

Sordun Ela, anlatmadı. Ardını arkasını araştırmayacaksın.

Söylemek isteseydi söylerdi.

İstemediği için kızmıştım ama yine itiraz etmek yerine yastığı olmayı kabullendim. Beş dakika dinlenebilirdi.

Sadece beş dakika için boynuma değen dalgalı saçlarından yükselen şampuan kokusuna katlanabilirdim.

Kimi kandırıyorsun Ela ? Bir saat uyusa sesin çıkmaz.

Ben yumuşak görünen saçlarına elimi atmamak için bir savaş veriyorken Ayşe önümüzdeki sıraya bize doğru dönük bir şekilde oturdu.

"Alef" dedi usulca kolunu dürterek. "İki dakika bir şey soracağım."

Alef'in asla umrunda olmadığı için masum masum bakmaya devam eden arkadaşıma üzüldüm. Ayşe iyi kızdı. Fazla iyi niyetli ve hassas biriydi. İkinci kez söylemek yerine kalkıp gideceğini hissederek Alef'i dürttüm. "Kalksana, kız bir şey soracakmış."

Huysuzlukla gözlerini açtı ama kafasını kaldırmadı. "Ne oldu?" dedi isteksizce.

Ayşe direkt konuya girmişti. "Ya ben dövme yaptırmak istiyordum. Vanes'in dövme sanatçısı senmişsin. Bana randevu verir misin diyecektim?"

"Dolu" dedi sadece. "Tanıdık almıyoruz. Başkasına yaptır."

"Ama işlerinizi çok beğenmiştim," dedi üzüntüyle Ayşe.

Alef'in asla umrunda olmadığı için "Neyse ya" diye araya karıştım. "Mete'nin bir dövmecisi var bende ona gideceğim, birlikte gideriz. Hem çocuk çok yetenekli."

Sözlerimi duyduğu gibi uykusu dağılan Alef başını kaldırıp sert ifadesiyle bakmaya başladı yüzüme.

"Nereye gideceksin pardon ?"

"Dövme yaptırmaya" dedim omuz silkerek.

"Dövme mi istiyorsun sen ?" dedi kaşlarını çatarak. "Niye söylemedin?"