🌙 Yazarken beni motive eden bir etken arıyorum. Siz böyle sessiz kaldıkça maalesef sanki bir deftere aklımdakileri yazıyor gibi hissediyorum. Burada tek başıma kalmak istemiyorum. Bana kendinizi belli edin. Varlığınızla ihtiyacım var. Lütfen benim için yıldıza basıp, paragraf aralarını doldurur musunuz? 💚🖤
🗝 XVI. İSİS 🗝
Kafamın içindeki saklı geçmişin aynasına yansıyan suret; parmaklarında ki ölümün izleriyle göğsünü yarmış, kalbini parçalayarak avuçlarına almıştı. Bedenimde ki kurum lekeleri; onun yüzüme alıp verdiği nefeslerle dağılırken ruhum gözlerinin önünde çırılçıplaktı.
Boynum da ki elinin parmakları derime gömüldüğün de oturduğu yerden yavaşça kalkmıştı. Bütün bedenini dalgalar halinde çevreleyen siyah dumanda onunla birlikte hareket etmiş, beni de basit bir kuvvetle ayağa kaldırmıştı. Eskimiş parkeye yalnızca parmak uçlarım değerken bedenlerimizi sertçe birleştirmiş ve deli gibi inip kalkan gögsüm gövdesine çarpmıştı.
İçime dökülen acı ile dudaklarımdan bir feryat dökülürken kendimi durduramadım. Çığlığım onun yüzündeki sisin dağılıp tekrar hızla yerine gelmesine neden oldu. Bu olurken gördüğüm tek şey gözlerinin kapalı olduğuydu. Duman yüzünü tekrar saklarken sanki Ars uyuyor, kontrolsüz gibiydi.
"Cesedi nereye sakladın İsis?" Yüzünü yüzüme eğdiğin de çehresini saran duman kafamın arkasında bir tur döndü ve saçlarımın arasına girerek kayboldu.
"A-ars..." Kolunun dersini zorlayıp tırnaklarıma bulaşan korku; karşıma ki yüzü olmayan adamın beslendiği bir duyguydu.
"Bu adamın sana göstermediği tarafından daha da çirkinleşe bilirim İzmihlâlin kızı." Sanki yıllardır bunu duymayı bekliyormuş gibi, irkildiğimde göğsüm deli gibi inip kalkıyordu.
İzmihlâlin kızı
Gögsümde dolup gözlerime tırmanan güç rengini kırmızıya bırakırken, bedeninin bir yerinden zincir sesleri gelmeye başlamıştı. Gözlerimin rengi yüzündeki siyah dumana yansıyıp çatlaklar oluşturduğun da bir adım geriye giden bedenini görüyordum.
YOU ARE READING
İZMİHLAL
FantasyKıyametin kral ve kraliçesini selamlayın! 🕯️ Yalanların kanlı tırnaklarıyla sakladığı sırlar, gerçeklerin sarılı olduğu kara gökyüzünü parçalara ayırdı.. Bir ses geliyordu; adamın göğsünde ki yarıkt...