2

293 48 4
                                    

[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]

" ဂင်မ်ထယ်ရယ် "

" ဘာလဲလို့ !! "

နဂိုကတော့ လေသံအေးအေးနဲ့ စခေါ်လာတဲ့ မိန်းကလေးက စကားပြောရင်းပြောရင်းပဲ ထယ်ရယ့်ကို စိတ်တိုအောင် လုပ်လာသည်။ ထယ်ရယ့်လေသံဟာလည်း တင်းမာလာ၏။

" နင် တကယ် ငါ့ကို ပြောစရာ မရှိတာလား "

" ငါက ဘာပြောရမှာလဲ "

စနေနေ့မနက်ကို ကျန်းဟောက်ရဲ့ ပါဆယ် သွားယူပေးပြီး အီဂျောင်နဲ့ မုန့်သွားစားမယ်ဆိုတာကို ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်မှာ ရည်းစားဟောင်းနဲ့တွေ့ပြီး ပြဿနာရှာခံနေရပါသော ထယ်ရယ်ပင်။

" နင် ပြတ်ပြီ တစ်ခွန်းတည်းပြောပြီး ငါ့ကို အဆက်အသွယ်ဖြတ်သွားတာလေ။ တကယ်ပဲ အခုလို လုပ်နေတော့မှာလား "

" အခုလို မလုပ်ရင် ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ။ ပြတ်ပြီလို့ ပြောပြီးပြီလေ တော်ရောပေါ့။ တိတိကျကျပြောပေးရမှာလား နင့်ကို စိတ်ကုန်နေပါပြီ။ ပျင်းတယ်။ မမြင်ချင်တော့ဘူးလို့ "

ထယ်ရယ့်စကားတွေက ထယ်ရယ့်အတွက် လွယ်လွယ်ဖြစ်နေပေမဲ့ တစ်ဖက်မိန်းကလေးအဖို့တော့ စိတ်ဒဏ်ရာရဖို့လုံလောက်သည်။

" လွန်လိုက်တာ ထယ်ရယ်။ ငါက နင့်ကိုပြတ်ပေးမယ်လို့မှ မပြောခဲ့သေးပဲ တစ်ဖက်သတ် ဆုံးဖြတ်တယ်ပေါ့ "

" ဒါ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပါပဲဟာ။ နင် ဒီလို ပြဿနာရှာတာမျိုးတွေကို ဘယ်လောက်တောင် ရက်စဉ်ရက်ဆက်လုပ်ခဲ့လဲ မှတ်မိလား။ ငါ စိတ်ကုန်လို့ သေတော့မှာမို့ အဆက်အသွယ်ဖြတ်တာလေ။ မကျေနပ်ရင် ဘယ်သူ့အပြစ်လဲ အရင် စဉ်းစားပေါ့ "

" ငါကတော့ အဆက်မသွယ်မရတော့တဲ့ ဖုန်းကို အရူးလို ဆက်တိုက်ခေါ်ပြီး တောင်းပန်စရာမရှိ တောင်းပန်နေခဲ့ရတာကို.. နင် အားမနာတတ်ဘူးပဲ "

ထယ်ရယ်က အဆက်အသွယ်ဖြတ်တဲ့လူဖြစ်ပြီးတော့ အသည်းတောင် ကွဲခဲ့သေးတယ်ဆိုတာ မျက်နှာပြောင်ရာတော့ကျသည်။ မတုန်မလှူပ် သွေးအေးအေးနဲ့ တုံ့ပြန်တဲ့ ထယ်ရယ့်ကို လုပ်ရက်လေခြင်း ဆိုတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ လမ်းမခွဲခင် တွဲဖက်တိုင်းက ကြည့်သွားခဲ့ကြတာ မထူးဆန်းတော့။

shady☆ [julyz] ✔️Where stories live. Discover now