Epilogue

198 9 2
                                    

KEN

Everything was in slowmo.

Even my heart slows down on it's beating.

My vision became blurry.

I couldn't speak as if there's lump on my throat.

And what I can only hear is the loud thumping on my chest.

My senses depleted.

P-Pau's d-de..ad...

I'm still on disbelief.

Ang bilis ng mga pangyayari.

I entered the room.

I saw Pau covered in white sheet.

I couldn't move.

Tila ba nabato ako sa'king kinatatayuan dahil sa aking nakikita. Unti-unting nawalan ng lakas ang aking mga tuhod at tuluyan akong napasalampak sa sahig.

T-This is not t-true...

T-This ain't happening...

That's not h-him...

Maverick get a grip of me and help me to stand. I looked at him and he gave me a pat on the back.

I walked towards the bed.

And as much as I don't want to believe that it was him, the reality struck me fast like a lightning.

"Y-You're still so b-beautiful Ga..." I murmur as I caressed his hair.

He looks like he's just peacefully sleeping. But the pain he had to go through was also evident.

"I-I'm sorry Ga... For not doing a-anything... For not be of any h-help when you're s-suffering... i'm s-sorry..." I said while bursting in tears.

Lumapit sakin ang magulang ni Pau at marahang hinaplos ang aking likod.

Mas lalong bumigat ang pakiramdam ko.

"S-Sorry po..." I said to them.

Napakawalang kwenta ko. Wala manlang akong nagawa habang nag aagaw buhay ang anak nila kanina. Wala manlang akong naitulong sa lahat ng pinagdaanan ni Pau.

I'm fucking useless!

I clenched my fist and gritted my teeth.

"Y-You've done nothing wrong honey... Don't blame yourself." his mom said.

His dad nodded. "Thank you for loving our son Ken..." he said which made me weep even more.

I hugged them. Tight. To show how grateful I am to them.

At doon, umiyak lang ako ng umiyak habang yakap sila.

***

Nais kong manatili sa tabi ni Pau, pero hindi maaari.

Ayaw ko mang maniwala.

Ayaw ko mang tanggapin pero heto't iniintindi na nila ang pananahanan ni Pau.

Nais kong tumulong, pero tila wala akong lakas para pagmasdan siya habang malamig na nakahiga sa kanyang himlayan.

Hindi ko kaya.

Hindi ko alam kung hanggang kailan ko hindi kakayanin.

Pero hindi pa ngayon.

Malabo pa sa ngayon.

Ayaw pang tanggapin ng utak at puso ko na wala na ang lalaking aking pinakamamahal.

Na wala na ang lalaking nais kong pag alayan ng aking buhay.

Alpha x Alpha [SB19 - SeKen AU]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon