ရွစ္ခြမ္းသည္ အေတြးမ်ားတက္ေသာ လူငယ္ေလးျဖစ္သည့္အတြက္ သူ၏စိတ္မ်ားသည္ အရင္တစ္ပတ္က ဝမ္သခင္ႀကီးအိမ္တြင္ေတြ႕ခဲ့ေသာ ျဖဴျဖဴရွည္ရွည္ေကာင္ကေလးထံ ေရာက္လို႔ေနသည္။ေကာင္ကေလးကဝမ္သခင္ႀကီး၏ လက္ေမာင္းအားတြဲခ်ိတ္လိုက္ပုံ၊ေကာင္ကေလးကို ဝမ္သခင္ႀကီးက အားပါးတရနမ္းရႈံ႕ေနပုံ။ထိုအခ်င္းအရာမ်ားက အႏွေးကြက္ျပသလို ရွစ္ခြမ္းရဲ႕ေခါင္းထဲကမထြက္။
ရွစ္ခြမ္းက ဦးေလးျဖစ္သူစီမွာ ကပ္ေနရေသာ သူျဖစ္သည္။ဦးေလးက ဝမ္သခင္ႀကီးစီမွာအလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရးေၾကာင့္အနားယူခါနီးတြင္ သူ႕ကိုဝမ္သခင္ႀကီးစီမွာ အပ္ေပးခဲ့သည္။
ယခု ဝမ္သခင္ႀကီးက သူ႕၏အိမ္ေတာ္အေနာက္တန္းလ်ားတြင္ လာေနဖို႔ ေျပာထားသည့္ရက္မွစ၍ ထိုခ်စ္ၾကည္ႏူးသည့္ပုံရိပ္မ်ားကို မၾကာခဏေတြ႕ျမင္ရသည္။ထိုသို႔ျမင္ရသည့္အခါတိုင္း လူပ်ိဳေလးအေနနဲ႕ ရင္ထဲဖိုးသိုးဖတ္သတ္ျဖစ္ရစၿမဲပင္။
ဝမ္သခင္ႀကီးရဲ႕အေနအထားနဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ေယာက္်ားေလးထားတာမ်ားလားဟု ေတြးမိျပန္ေသာ္လည္း အချစ်ဝောာ် ဟူေသာ ဆက္ဆံေရးထပ္ ပိုၿပီးနက္ရွိုင္းလိမ့္မည္ဟု မသိစိတ္မွထင္ေနမိသည္။
ေကာင္ကေလးနဲ႕ဝမ္သခင္ႀကီးတို႔၏ပက္သက္မႈသည္ သာမာန္ညီအကိုထပ္ပိုေနသည္ကို သူရိပ္မိသည္။သို႔ေသာ္ ဝမ္သခင္ႀကီးတြင္ ခ်စ္သူမိန္းကေလးမ်ား ေရတြက္မရေအာင္ ေပါသည္။
ဟိုတစ္ေန႕ကပဲ ႐ႊမ္မိန္းကေလးကို သူ႕ရဲ႕ဘိုးဘြားပိုင္အသီးၿခံသို႔ တစ္ညအိပ္အလည္ေခၚသြားသည့္အေၾကာင္းက တစ္ၿမိဳ႕လုံးရွိ လူမ်ားအား အတင္းအဖ်င္းတစ္ခုေပးလိုက္သည့္ႏွယ္ ေျပာမဆုံးေအာင္ရွိေနသည္။ထိုသတင္းမ်ားအတြက္ ဝမ္သခင္ႀကီးက ဟုတ္သည္၊မွန္သည္ ေျဖရွင္းခ်က္တစ္ခုမထုတ္။မျမင္ဟန္၊မၾကားဟန္ေဆာင္ေနသည္။
ယခုတြင္ အလုပ္႐ုံးခန္းရွိ မ်ားစြာေသာစာ႐ြက္ပုံၾကားတြင္ ေဖာင္တိန္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အလုပ္မ်ားေနသည္။ထိုအတင္းအဖ်င္းမ်ားကို အခ်ိန္ေပးေျဖရွင္းရေလာက္ေအာင္ မအားဘူး ဟု အသံတိတ္ေျပာေနသလိုပင္ျဖစ္သည္။
" စာေရးတက္၊ဖတ္တက္သလား "
" ဟုတ္ကဲ့...ကြၽန္ေတာ့္ကို ဦးေလးသင္ေပးထားလို႔ ေသခ်ာေရးတက္ဖတ္ဆက္ပါတယ္ခဗ် "
