Titanyum, Roket ve Kül (VI)

Start from the beginning
                                    

            Nova'nın bakışları 9'un dudaklarında bir süre oyalanıp, gömleği ve sütyeni altında kalan ejderha dövmesine indi. Gömleğin yakalarını omuzlarından sıyırıp ejderhanın 9'un omuzuna işlenmiş kısmını açığa çıkarttı. Parmak uçları temkinli bir yavaşlıkta dövmeye uzanırken, bakışlarını tekrar 9'un gözlerine çıkarttı. "Dokunabilir miyim?" 

           9, başıyla onayladı. Hemen ardından Nova'nın parmak uçları derisine işlenmiş ejderhanın pullarında gezinmeye başladı. Dokunuşundan aynı anda hem tedirgin olmuş hem de teninde bıraktığı hissi sevmişti. Göğsünü hareketlendiren derin bir nefes aldı. Duruşunu bozup gözlerini kapatmamak ve tamamen bu tuhaf hisse teslim olmamak için direndi. Derken, Nova'nın dokunuşlarını artık göğüs boşluğunda hissediyordu. 

            "Dövmenin tamamını merak ediyorum," diye fısıldadı Nova. Dokunuşuyla tuhaf hissettirdiği sadece 9 değildi; parmak uçlarının altındaki tene her şeyiyle, dudaklarıyla diliyle ve gözleriyle tapmak istiyordu. Alt dudağını ısırıp parmaklarını biraz daha aşağıya indirdi ve 9'un göğüsleri arasına gelmeden hemen önce durdu. Ejderha pullarının sütyenin altında kaybolduğu kısmı gözleriyle takip etti. 

             Ne diyeceğini bilmeyen, daha doğrusu bir şey demek istiyor mu, emin olamayan 9 kaskatı bir halde bekledi. Kol içlerine yayılan titremeyle gözleri irileşti ve kendine hâkim olmaya çalıştı. 

             Nova elini 9'un boyun yanına çıkartıp yumuşak okşayışlarla hareket ettirdi. 9'un yeşil gözleri göz kapakları altında kaybolurken, aslında aralarında hiçbir mesafe kalmadığını fark etti. Ama bu konuda ilk adımı 9'a attıracaktı; tek taraflı bir istekle öpüşmek istemiyordu. Dudaklarını ince birer çizgi olana dek birbirine bastırdı ve elini 9'un teninden çekti. "Arabayı aldıktan sonra benimle yarışacaksın," 

              Gözlerini açan 9, Nova'ya baktı ve dediklerini dikkatle dinlemeye başladı. 

              "Ve eğer kaybedersen, istediğim zaman dövmeni göreceğim." 

               "Bu mantıksız," dedi 9.     

               "Biliyorum." Nova'nın eli 9'un çenesine çıktı. "Sadece sana bir şans veriyorum." 

               "Sonu uzatıyorsun." diye anında karşılık verdi 9. 

                "Belki zamanı ayarlıyorumdur?" 

                Kaşları bitişen 9, Nova'nın ne demek istediğini anlamadığını açıkça belli etti. "Dövmemi görmek istiyorsan,"

                Nova, 9'un sütyen kopçasına uzanmasınlar diye ellerini tutup durdurdu. "Hayır, şimdi değil. Önce yarışacağız ve istediğim zaman bunu tekrar dile getireceğim." 

                9, Nova'nın amacını anlayamadı; ne düşünürse düşünsün, neden dövmesini görmek için bu yola baş vurduğunu ömrü boyunca düşünse de anlayamazdı. 

                Temiz gömleği alan Nova, 9'un dirseklerine kadar sıyrılmış duran gömleğini işaret etti. "Çıkart artık, fazla zaman kaybettik." 

              9 kirli gömleği kollarından çıkartıp koltuğa bıraktı. Nova'nın uzattığı temiz gömleği giyindi ve Nova'nın bir an dahi yüzüne bakmadan düğmelerini iliklemesini bekledi. Nova'da kesinlikle bir tuhaflık vardı. Valizden yeni bir kravat çıkartan Nova, 9'un gömlek yakalarını yukarı kaldırdı ve kravatı bağladı. 

            "Bunu yapmaya alışkın gibisin." 

             Nova'nın yüz ifadesi bir anda buruklaştı ve elleri durdu. "Akari'nin kravatlarını ben bağlardım." Kravatı son bir dokunuşla düzeltip valizin fermuarlı gözünü açtı ve içinden aldığı ejderha motifli iğneyi 9'a uzattı. 

8,9,3/Yakuza -I- (GxG)Where stories live. Discover now