Your True Villainess Has Arrived (ON HIATUS)

Chapter 21

“WHAT HAPPENED HERE!?” I opened my eyes a little to see the person's face who just shouted very early in the morning.

“Hey Navida! What are you guys doing? I told you not drink,” malakas at galit na sigaw sa amin ni VP Soream.

“Ugh what is it, Soream?” Navida asked. I don't have the time to listen to them and wanted to get back to sleeping, but they are damn noisy as hell.

“It’s already 8 in the morning! Class already started a while ago!” galit pa rin na sagot ni Soream. Nakita ko itong tumingin sa akin. Mabilis akong umupo mula sa pag kakahiga sa sofa at tiningnan ang paligid.

Alcohol bottles are all around the floor together with foods and different kinds of dirt, its a total mess. Every student councils are all lying in different areas of the Student Council Office except for VP who was tasked about something and went outside of the school yesterday.

“What did you do this time, Helliana?” namumula ang mukhang tanong niya sa akin. At hindi ito namumula dahil sa kilig ah, ang panget niyang magalit.

“Don’t look at me, VP. I didn't do anything wrong. It wasn't me who bought this alcohol, I was just mesmerized and can’t help the urge to drink it,” dramatic na sagot ko sa kaniya at kinuha ang isang bottle ng wine na malapit sa akin na mayroon pang laman at iinumin na sana ito.

Mabilis na hinablot ni VP Ang botelya sa akin at inilayo pa.

“What’s wrong with you? Give it back!” naiinis na sigaw ko sa kaniya.

“I see you’re not yet sober. Stand up Navida and wake everyone up. We shall talk about this behavior after everyone freshen up,” seryosong utos niya.

Patuloy akong tumingin-tingin sa paligid at naghahanap ng bitelyang mayroong lamang wine or kahit ano sapagkat napaka dry ng aking lalamunan at kailangan mayroon akoang inumin.

Ginising ni Navida ang lahat ng myembro ng student council at mabilis naman silang nagbangunan ng makita ang galit na galit na mukha ni VP.

Inabot sa akin ni VP ang isang baso ng tubig na kinuha ko naman at ininum bago humiga ulit sa sofa habang nililinisan nila ang buong Student Council Office.

Mabuti at ako’y hinayaan nilang mahiga lamang at hindi pinatulong sa paglilinis sapagkat paniguradong magwawala lang ako. Na sa ulo ko pa nga alcohol na ininom ko.

Wala akong masyadong maalala sa nangyari kahapon. Ang tanging alam ko lang ay isa sa mga student council student ang nagdala ng inumin. Walang sino man ang dapat na maka-alam non, lalo na ako. Malas nga lang siya at nandito na ako sa loob bago pa man siya pumasok.

At dahil alam ko kung gaano kasarap ang mga inumin sa mundong ito, ay walang pag-aalangan na ininom ko ang isang botelya ng inumin na dinala ng lalaki. Nakita ng lahat ng Student Council Student ang inumin at para patahimikin sila, ay isinali namin sa inuman ang mga ito.

‘Nag-inuman lamang kami, at wala na akong maalala bukod doon.’

Someone knocked on the door and I can instantly feel everyone got stones to where they are standing and everyone's heart is racing so fast. I don't really care about who might be at the door, be it the HeadMaster or anyone.

“Who is it?” malakas na tanong ni VP sa tao na na sa labas ng pintuan. Walang sumagot at ilang segundo lamang ay bumukas ang pintuan.

Narinig ko ang gulat na mga hiyaw ng mga tao sa loob. Nanatili lamang akong nakahiga sa sofa at nakapikit, kung kaya’t hindi ko alam kung sino ang dumating.

“Oh hey! What brings you here?” Boses ata ni VP.

“Oh, just came to give this documents you need,” Boses ng isang lalaki. Mukhang ito iyong taong kakarating lang. Narinig ko ang muling pagsarado ng pintuan at mga yabag.

“Oh thank you! You should've just let anyone deliver this one to me,” sagot ni VP.

“Its fine,” sagot ng lalaking dumating.

“What happened here?”

“I never thought you’d ask, but some lunatic decided to drink in the middle of the night just by seeing some alcohol and forced everyone to join her,” iba’t ibang emosyong sagot ni VP sa lalaki.

“I did not force them,” inaantok na sagot ko. Nang inilaglag ko ang aking kamay ay mayroon akong nahawakang isang botelya, at ng buksan ko ang aking mata para makita ko ano ito, ay napangiti ako.

“Oh shut up,” sagot nito pabalik.

Hawak-hawak ko ngayon ang isang botelya ng wine at occupied ang lahat sa kani-kanilang mga gawain, kung kaya’t mabilis kong inubos ang nangagalahating lamang ng wine.

“By the way, thank you again for delivering me this one, tell the Duke that I really appreciate it.”

“Alright,”

“Finish up everything, Navida. I'll bring Helliana back to her dormitory,” utos ni VP sa iba. Mayroon akong narinig na mga yabag papunta sa akin.

“Oh my god! How did this creature even got her hands on this bottle? You know we still have a lot of work to do and you drank again!? We are going to be screwed up at this point because of you, Helliana!” galit na galit na sigaw sa akin ni VP at mabilis at malakas na kinuha sa akin ang botelya ng wine.

Mabilis akong tumayo at humarap sa kaniya. “Watch what you say in front of me, VP. I hope you do not forgot what my role in this school and out in the real world,” malamig na lintaya ko sa kaniya.

Mabilis naman itong tumahimik ngunit makikita mo pa rin ang galit sa kaniyang mukha. Napangisi ako tsaka umupo ulit.

“That’s what I thought,” nakangising bulong ko. Randam na randam kong muli na naman akong tinamaan ng kalasingan at medyo nahihilo na ako. Ipinikit ko ang aking mata at humiga pabalik sa sofa

“Hey Soream? Since you're busy and had a lot of stuffs to do, let me help you out by assisting Lady Helliana back to her dormitory instead,”

“Oh no! We don't want to bother you any further. We can take care of this, you don't need to worry,”

“No it’s fine. I insist,”

Randam ko ang mga braso ng isang tao na tinulungan akong umupo at binuhat ako na pa bridal style. Gusto kong magwala at sabihing ibababa ako ng kung sino mang lapastangan ang bumuhat sa akin, ngunit wala akong masyadong lakas para doon at medyo inaantok na talaga ako.

Kung kaya’t iginapos ko ang aking mga braso sa kaniyang leeg and made my self comfortable. I'll just punish this man and VP later after a deep and long nap and sober up.

“I’ll go ahead then,” paalam ng lalaking bumuhat sa akin.

“Yes, thank you so much for your help, Augustus. I'll make sure Helliana says her thanks later,”

Hindi ko na masyadong narinig kong ano pa ang pinag-uusapan nila sapagkat nakatulog na ako, sa braso ng lalaking hindi ko kilala.