Chapter 2

886 60 7
                                    

THE SCHOOL hallways are really something

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


THE SCHOOL hallways are really something. It just a school, but you would think that its already the palace walls. Fallenburg Academy, the most prestigious school of knowledge and magic in the entire continent. An academy in which is famous for producing top people that are very smart and powerful.

"The HeadMaster is waiting. Please step inside," magalang na lintaya ng isang lalaking nakasuot ng pormal na kasuotan at mayroong salamin. Sa kalagitnaan ng paggagamot ng Doktor sa akin doon sa hospital ng paaralan ay bigla itong lumabas sa hindi ko alam kung saan at sinabing pinapatawag daw ako ng HeadMaster.

Hindi ko siya pinansin at pinagpatuloy ang Doktor sa paggamot sa akin ngunit hindi ako nito sinunod. Gumawa ako ng isang punyal na gawa sa hangin at itinutok ito sa leeg ng lalaking dumating at tinanong ang sdahiln kung bakit ako pinapatawag ng HeadMaster. Ngunit ang tangi niya lamang sinabi ay, "Lord Agonia,".

If there is one character I very like in this story, that would be the villainess’ grandfather. The Warlord Quantoniom Agonia. He is a brutal worrior who sends thousands of enemy to their deaths without any feelings of sadness and regrets. I always dreamt of meeting someone like him back in my past life, because I feel like we would get along with each other just fine.

"Ah Helliana, please take a seat," bati sa akin ng HeadMaster ng Fallenberg Academy at tinuro ang silyang na sa kaniyang harapan upang paupuin ako. Walang gana ko namag sinunod ang kaniyang nais at umupo nga sa kaniyang harapan.

"How are you, Heliiana?" nakangiting tanong nito sa akin. I rolled my eyes at his question and sat properly in the chair before looking at his eyes directly.

"Can we skip the chitchat part and directly get to the point?" naiinis na usal ko sa kaniya. Medyo nanlaki naman ang kaniyang mga mata at mukhang hindi inaakalang aasta ako ng ganito gayong hindi naman ganito ang dating Helliana na kilala nila.

'Well, your angel died and this devil, will now live her life instead,'

"Of course. A student apparently reports you of bullying Mr. Justin Catallen. We didn’t believe it at first since we know that you wouldn’t do it, but upon investigating and seeing his current status, I’m afraid we will give you a disciplinary punishment." Hindi ko maiwasan ang hindi mapatawa sa kaniyang sinabi na ikinagulat niya naman.

He says that they did an investigation? Then should have fucking discovered that they assaulted me first and throw a brick in my head that caused the death of the real Helliana. She shouldn’t have died today anyway, but she did just because an insignificant extra brat throws a brick on her head.

"What’s so funny, Helliana?" nagtatakang tanong niya. Tiningnan ko naman ito ng seryoso sa mata bago nagsalita.

"None of your business. Just spit out my DESCIPLINARY PUNISHMENT, HeadMaster," seryosong lintaya ko at binigyan diin ang salitang Disciplinary Punishment at ang kaniyang titulo. Nakita ko naming itong nagtaas ng kilay ngunit agad ding bumaba at umubo.

"We don’t want to do this, so I suggest to use a different one and to just call you parents to discuss it," may ngiting lintaya niya. Muli akong na pa rolled-eyes dahil sa kaniyang sinabi.

"Look here, Mr. HeadMaster. I don’t have the fucking time to do that and let you use me to call my parents and then use them for your own advantage. Because for all I know, you would still punish me under the pretense that my parents want it even though they don’t," I said and looked around his grand office full of ornaments before taking a breath and spoke again, "If you don’t want to lose your job, then better give me my punishments without summoning my parents."

I saw him gulped before giving me my disciplinary punishment. "You’ll be suspended for a month and will bring home one assignment per subject," lintaya niya.

Tumango naman ako sa kaniyang sinabi bago mabilis at malakas na hinablot sa kaniyang kamay ang isanng paper envelope na siyang naglalaman ng disciplinary punishment notice ko para ipakita sa aking mga magulang at ang mga assignments na hinanda ng mga professor para sa akin.

"Hindi halatang handing-handa kayo ah? Kanina lang naman nangyari ang insedente," natatawang komento ko at sinunog ang isang mamahalin at kulay gintong ornamento na na sa kaniyang mesa bago lumabas sa kaniyang opisina.

"Did you hear him scream? Hilarious AHAHAHAHAHAHA!" natatawang tanong ko sa lalaking nakasuot ng salamin na siyang sumundo sa akin kanina pagkalabas ko ng opisina ng HeadMaster. Hindi ito sumagot sa akin at hindi man lang nagbago ang kaniyang ekspresyon, nanatili lamang itong malamig habang nakatingin sa akin.

"Tsk. You’re no fun at all, Mr. Secretary," lintaya ko sa kaniya at tinapik ang kaniyang balikat bago naglakad paalis. Mabuti na lamang at walang estudyante sa mga hallway kung kaya’t walang pag-aalinlangan kong sinunog ang mga ornamintong naka-display sa hallway habang tumatawa.

"This is sure fun. Helliana should’ve done this when she was still alive," natatwang lintaya ko habang patuloy na sinusunog at sinisindihan ng apoy ang mga ornamento hanggang sa aking paglabas ng paaralan.

Mabilis akong pumasok sa karwaheng nakaparada sa harapan ng paaralan ng makita ko ang sagisang ng karwahe. Kahit hindi ko pa makita ang sagisag ay paniguradong malalaman ko agad na ang karwaheng ito ay karwahe ng pamilyang Agonia sapagkat tanging ang karwahe lamang nila ang kulay itim, na mayroong pulang bubong at kulay ubeng mga bintana at pinto.

Nakita ko rin sa loob ang dalawang nalalaking bag na panigurado ay naglalaman ng aking mga kagamitan. Handang-handa talaga sila ah? Parang matagal ng pinagplanohan ng mga gago.

"Are we going to the capital residence or to the Southern State, My Lady?" magalang na tanong sa akin ng kutsero na nakatayo sa harapan ng pintong nakasarado at hinihintay ang aking sagot.

"Lets go to where my whole family currently is," sagot ko sa kaniya ng hindi siya tinitingnan at binuksan ang paper envelope upang tingnan ang mga assignments na inihanda nila sa akin.

"I understand, My Lady. We will depart at this very moment," sagot sa akin ng kutsero na akala ko ay na sa harapan na. Nang maramdaman kong umandar na ang karwahe ay ipinsok ko pabalik sa paper envelop ang mga papeles at ipinikit ang mga mata.

Today has been a long day for me. I just died and then I was given the chance to live again. There are a lot of things I need to set straight in this world, but I’ll just sleep first and start my great plan later this evening after meeting Helliana’s Family which is now my family.

Your True Villainess Has Arrived (ON HIATUS)Where stories live. Discover now