Helliana Traera Agonia proudly and excitedly said, "Making someones' life miserable is a piece of cake for me. Brace yourselves, Female Lead followers. Because your true villainess, has finally arrived!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
‘FUCKING BULLSHIT! Why aren't those brats here yet?’ malakas na tanong ko sa aking isipan, gusto kong isigaw iyan ng malakas gamit ang aking boses ngunit hindi ko magawa sapagkat nandito ang ina ni Helliana.
Hindi ko magawang mag mura sa harapan ng isang angel at napakabait na tao. Sa ina nga talaga ni Helliana siya nagmana, anghel. Habang ang pagiging tahimik nito at hindi pagiging sociable ay sa kaniyang ama nakuha.
"Durad, call the kids now," nag-aalalang utos ng ina ni Helliana kay Ducad na nakatayo sa tabi ng pinto. Mabilis naman itong tumango at yumuko bago binuksan ang pintuan.
Lalabas na sana ito ngunit hindi niya nagawa ng biglang mayroong sumigaw ng malakas. Hindi nagtagal ay pumasok sa loob ng silid-kainan ang tatlong tao.
"GOOD MORNING, EVERYONE!!" malakas na bati ni Henrian, ang ikalawang anak na lalaki ni Duke Agonia at Duchess Agonia.
"Lower down your voice, Brother. Father is reading," sita naman sa kaniya ni Michael na mayroong inaantok na mukha at humihikab pa.
"Ah Sister Traera! You're home!" Napatingin naman ako sa babaeng kasama ng dalawang lalaki ng sumigaw ito. Mabilis siyang tumakbo papunta sa aking gawi at walang pasabing niyakap ako ng mahigpit.
"When did you arrived? Why didn't you told me? Omooooo!" nasasabik ngunit mayroong lungkot sa boses na tanong niya. Tinapik ko naman ng mahina ang kaniyang likuran sapagkat hindi na ako halos makahinga pa.
"Merilia, I can't breath," I said. She quickly moved away from me with a small smile in her face.
"Sorry. I was just so excited to see you. We haven't seen each other like for like... 2 years," paliwanag nito. Binigyan ko naman siya ng isang matamis na ngiti bago hinawakan ang kaniyang kamay.
"I missed you too. Why don't you sit down?" yaya ko sa kaniya na agad naman niyang tinanguan. Mabilis itong umupo sa aking tabi, sabik na sabik.
"Why are you home, Angel?" tanong sa akin ni Henry na mayroong malaking ngisi sa mukha habang dahan-dahang naglakad palapit sa amin.
"It's none of your business, Monkey," I playfully answered him before gazing at Helliana's Father who's still reading and isn't paying attention to us at all.
"AHAHAAHAHA! Did I just hear that right!? Did Sister Traera just insulted you? Oh my god! I should've recorded it! Do it again, do it again, Sister Traera!" natatawang lintaya ni Michael at mabilis na inilibas ang kaniyang recording gadget na siya mismo ang gumawa para erecord ang aking sasabihin.
Using my fire power, I immediately light his recording gadget with a fire which causes him to let go of it and fell into the floor, broken.
"If you don't want to get hurt, sit down and eat. We are already starving," naiinis na lintaya ko habang tumitingin sa kanilang mga mata. Nakita ko namang napalunok si Michale habang si Henrian naman ay kumunot ang noo.
"We're all here, let's all eat," lintaya ng ama ni Helliana sa gitna ng nabubuong katahimikan. Agad namang tumango ang magkapatid at mabilis na umupo sa kanilang upuan.
Walang ka-ingay-ingay na sinimulan namin ang aming umagahan kung kaya't mabilis itong natapos. Isa sa mga batas na hindi naman ginawa ngunit nabuo lamang ay hindi ka dapat gumawa ng ingay sa hapag-kainan habang kumakain.
"So, why are you home?" nagtatakang tanong sa akin ni Henrian. Kasalukuyan kaming na sa harden ng dukado at nagtsa-tsaa kahit kakatapos lang naming mag-umagahan. Wala ang mga magulang ni Helliana, sapagkat mayroong bisita ang dumating kung kaya't tanging kaming apat lamang ang nandito.
"Bakit mo ba gustong malaman ha?" naiinis na tanong ko pabalik sa kaniya. Tumaas naman ang kaniyang kilay ngunit nakakunot ang noo.
"What's up with you today? Why are acting like this all of a sudden?" he asked frustratingly. I rolled my eyes at his words.
"I just found out that being an angel wouldn't bring you good after being hit in the head with a brick," walang ganang sagot ko at humigop ng tsaa.
Mabilis namang nagsitinginan sina Michael at Merilia sa akin ng marinig ang aking sinagot. Itinigil ni Michael ang kaniyang pag-aayos sa kaniyang recording device na gawa sa kaniyang kapangyarihan at lumapit sa akin. Maging si Merilia na nagbabasa para sa nalalapit na pagbubukas ng Fallenberg Academy para sa mga gustong mag-aral doon ay tumigil at itinuon ang atensyon sa akin.
"Who hurt you, Sister?" malamig na tanong sa akin ni Michael. Medyo nagulat pa ako sa kaniyang ipinapakitang ekspresyon at ginamit na tono pero ipinagsawalang bahala ko na iyon ng maalala kong mahal na mahal ng mga ito si Helliana.
"It's none of your guy's business," sagot ko, wala pa ring gana sapagkat naiinip ako. Hindi ko pa maisagawa ang aking mga plano sa ngayon, dahil nandito ako sa bahay nina Helliana. Kung kaya't hindi muna ako gagawa ng gulo at baka hindi na ako papasukin sa paaralan.
"It's our business, Sister! We are siblings! And if someone hurts you, it's our duty to avenge you!" determinadong usal ni Merilia sa akin at ginawang kamao ang kaniyang kamay.
"Tsk. You're just ashamed to tell us," pagpaparinig sa akin ni Henrian. Ako naman itong mabilis mapikon, binigyan ko siya ng isang mamatay tingin. Ngunit ang tao, tinaasan lamang ako ng kilay.
"Gusto niyo talagang malaman?" tanong ko. Mabilis namang tumango si Merilia at Michael habang si Henrian ay tiningnan lamang ako.
"I'll tell you then. In one condition," lintaya ko habang nakangisi sapagkat bigla ako naka-isip ng isang magandang idea.
Nagkatinginan naman ang tatlo at nagtatakang tumingin sa akin. If these brats really wanna know the reason why I come home, they need to pay the story telling fine first. Mweheheehehhe.
"Ducad," tawag ko kay Ducad na na sa malapit lang ngunit nakatago sapagkat inoorbsirbahan ako. Walang sumagot sa aking tawag. Mas lalong nagtaka ang tatlong magkapatid.
"Do you want to die, Ducad?" malamig na tanong ko sa kanang kamay ng ama ni Helliana. Hindi nagtagal ay lumabas ito sa kaniyang pinagtataguan at lumapit sa amin.
"Yes, My Lady?" tanong nito habang nakayuko.
"Woah! How did you know Ducad was near!?" gulat at manghang tanong ni Michael sa akin. Kumikinang pa ang kaniyang mata.
Michael loves magic and hoped to become a great mage someday in the near future. But he wasn't blessed with magical abilities, but instead a magical hand that he can use to create devices. In my past life, we called him, a tech geek or am inventor.
I didn't answer his question and ordered Ducad to get my paper envelope for me. He quickly nodded and left. Today will be a very long and exhausting day for sure. Exhausting not for me, but maybe for these brats here. I promise to put your siblings to good use, Helliana.
