KABANATA 6

233 8 1
                                    

His crush…

Then I remembered his words when we formally met in Dane’s Plantation in Cebu. That he have someone he likes. He likes someone else. Siguro… iyong babaeng kinukulit niya ‘yon.

He was smiling at her, that he never did whenever he’s with me. He looks so friendly and warm with her, but with me… he’s always cold and reserved. How cruel he is to me.

“Nakaalis na ba kayo studio?” tanong ko sa cellphone. Tinawagan ko ang manager ko nang makasakay ng taxi.

“Hindi pa. Bakit? Sabi mo hindi ka na sasabay sa amin?” he asked.

Huminga ako nang malalim, “something came up. I’m sorry for inconvenience. N-Nasira kasi ‘yong sasakyan ko.” sambit ko habang pinipigilan ang sariling h’wag pumiyok.

“Buti na lang at narito pa kami sa studio. Sige hihintayin ka na lang namin. Sakto naman tayo sa van, hindi naman siksikan kasi may mga dalang sasakyan ang ibang stuff.”

“Sige, papunta na ako.”

Tulala ako sa biyahe hanggang sa makarating na ako sa condo. Kinuha ko ang gamit ko at bumiyahe ulit papunta sa studio. Nasa labas na sila ng building nang maabutan ko, ready to go na. Hindi naman din nila pinansin ang katahimikan ko dahil sinabi kong pagod ako. Ipinikit ko lang ang mga mata ko habang nakasandal sa backrest sa passenger seat. Sige ang daldalan nila pero ako ay hindi na nakisali. I turned off my phone to not receive any phone calls and messages while we’re on our way to Ilocos. I’ve had enough for today.

Ilang oras din ang biyahe. Nakakatulog kami sa biyahe at nagigising kapag kakain na. May dala naman akong snacks, I share it with them and they’re sharing what they have to me. Hanggang sa makararating kami sa hotel na tutuluyan namin ay tahimik ako.

“Tahimik mo today, ah.” my manager said when I went out of the van.

It’s already 9:30 in the evening. Pagod na kaming lahat sa biyahe.

“Pagod lang, you know.” I said meaningfully.

“Oh, your usual problem, huh.”

I smiled a bit. Hindi na niya ako tinanong pang muli. Pumasok kami sa loob at agad din naman kaming inasikaso dahil may reservation na. I can hear the waves of the sea from where we are. The smell of salt and coldness of the breeze. Mabuti na lang din at mabilis lang kaming nakaakyat para sa mga kuwarto. Tatlo kaming model at sama-sama rin kami sa iisang kuwarto. Ako ang pinakabata sa amin at wala naman ding problema sa kanila ‘yon.

Sa pagod namin sa biyahe ay lahat kami maagang nakatulog. Alas sais ang call time namin para magsimula sa trabaho bukas. Hindi ko na binuksan ang cellphone ko dahil wala naman din akong gagawin.

Kinabukasan nang magising ako ay alas kuwatro pa lang ng umaga kaya naman binuksan ko an ang cellphone ko. Nag-aadjust pa ang katawan ko sa paggising nang makita ko ang sunod-sunod na mensahe at tawag… galing kay Blade. Napabuntong hininga ako. Ang huling tawag niya ay kaninang ala-una ng madaling araw. Binasa ko ang mensahe niya. Nagsimula ako sa mga una niyang mensahe.

From: Blade
Where are you?

From: Blade
It’s already 4pm, you’re still not texting me.

From: Blade
Ranjay told me you went to school this lunch. I was in the field. Bakit hindi mo ‘ko tinext?

From: Blade
Where the hell are you? I went to your condo unit and your maid told me you’re already off to Ilocos?

That was 7pm in the evening.

From: Blade
Nag-usap na tayo na ihahatid kita, bakit umalis ka agad? At hindi mo man lang ako sinabihan.

That was his last message. I didn’t replied to any of his messages.

Luscious Man Series 3: Danrev Blade MontilloWhere stories live. Discover now