Destined Love

Chapter 29

Hanaya's POV

"Hana I'm really sorry, dapat hindi na 'ko um-absent, dapat isinangguni na natin kaagad sa mga pulis nung nagsisimula palang na nakakatanggap ka ng death threats, sorry kasi ako paalaa 'yung dahilan kung ba't ka nakidnap dap-" I cutted him off, kanina pa siya eh nakakarindi na rin promise

"Tama na Xan, tapos na and magpasalamat nalang tayo 'cause I'm still alive at nasa mental na ngayon si Coleen ng 'di na makapambiktima pa ulit. Pinapatawad na din kita" I said. Tumango naman siya

"Are you feeling okay now?" he asked

"Uhm yeah, medyo sumasakit lang 'tong sugat ko sa binti" I said. Bigla namang pumasok sa loob ng hospital room ang parents ko

"Ah hello po tita, tito, sige po alis na po muna ako" paalam ni Xan at sinulyapan muna ako kaya tumango ako bago siya tumalikod

"You should have told us na may nangyayari na palang ganito sa'yo" mama told me pagkaupo nila

"I'm sorry ma, pa" I sincerely said

"It's okay now, basta sa susunod" papa said kaya tumango ako at ngumiti

"Kailan daw po pala ako puwedeng madischarge?" I asked

"I-checheck lang daw ng doctor and then baka mamaya makauwi na tayo" mama said

"Sige na magpahinga ka muna, you need rest" papa said and sinunod ko naman siya. Inayos ko na ang pagkakahiga ko at tinulungan naman nila ko and then I smiled at them before I sleep
_____

Tristan's POV

Matapos kong bumisita kay Hana while she's asleep dumiretso na ako dito sa restaurant na pagkikitaan namin ni Jane

Honestly I tried, but I think hindi ko talaga kaya. I really love Hana that much at napipilitan nalang talaga akong makasama si Jane but what can I do? I agreed so I must accept the consequences

Hindi ko na sinundo pa si Jane because she said that ihahatid nalang daw siya ng dad niya. I waited here at our reserved table hanggang sa sa wakas ay makarating na din siya. Hindi na raw sumama pa 'yung dad niya dito sa loob 'cause may business pa itong pupuntahan

"How are you feeling?" I asked her pertaining to her disease

"Medyo okay naman" she said

"Wait order na tayo" I said

"Ako na" she said at itinaas ang kamay pero prang 'di naman siya napansin ng waiter kaya tumayo siya para mas mapansin siya but the moment she stood up, nalaglag ang bag niya and may nahulog din mula doon

"Let me" I said ng akmang yuyuko siya para kunin ang bag niya. Ako na ang yumuko para makuha ito

I picked up her bag and there I saw a pack of cigarette. I picked that also up and saktong dumating na 'yung waiter kaya hinayaan ko muna siyang um-order para sa 'ming dalawa

Nang umalis na 'yung waiter tiyaka ko siya kinumpronta.

"Here's your bag" I handed her her bag

"Thank you" she thanked me

"And what's this about?" I asked and showed her the pack of cigarette I saw how her facial expression change from relaxed to tense

"T-that's not mine" she countered immediately but she can't fool me

"Ah kaya pala nahulog mula sa bag mo" I sarcastically said

"L-let me ex-" I cutted her off

"'Di mo ba alam na masama 'to sa kalusugan mo at lalong mapapadali ang pagkamatay mo? or hindi ka natatakot na gamitin 'to dahil wala ka talagang sakit?" I said. Bigla namang natakot 'yung expression niya

"O-ofcourse I know na makakasama 'yan sa kalusugan ko kaya nga hindi naman sa'kin 'yan, may nagpalagay lang sa bag ko" she said making up a story

"And who? hindi ba nila alam na masamang makaamoy ka ng usok?" I said. Now she can't even look into my eye

"I-I j-just-" -her

"Tell me Jane!! may sakit ka ba talaga o niloloko mo lang ako?! kami?!" I shouted at napatayo na. Napatingin tuloy karamihan ng tao dito sa restaurant sa'kin, but I don't care

"B-babe" she's pleading. How foolish I am to be fooled by a woman like her! I should've listen to Hana, I shouldn't have hurt her feelings!

"Halika at 'wag kang magpaliwanag sa akin lang. Explain to everyone why did you do this" kalmado kong saad kahit pa't sobra na ang galit na nararamdaman ko. Umalis kami sa restaurant and sumakay sa kotse ko. I drove as fast as I can para aagd na makapunta sa parents niya na saktong nasa bahay ngayon

I bring her infront of her parents. Naguguluhan namang tumingin saamin ang mga magulang niya.

"Now explain this to them" I said at inilapag sa table nila 'yung pakete ng sigarilyo

"What's that?" her mom asked. Nakayuko lang naman si Jane habang umiiyak

"Tristan what happened?" her dad asked

"Tito I-" 'di ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil biglang sumigaw si Jane

"Yes! I'm not ill. Hindi totoong may taning na ang buhay ko! ano masaya ka na?!" she shouted na nagpagulat sa aming lahat

"What? so all this time-" hindi na natapos pa ng mommy niya ang sasabihin nito at naiyak na lamang

"How dare you do this to us, you spoiled brat!" her dad exclaimed at sinampal siya. Lalo lang siyang umiyak and I excused myself to them. Jane needs to work this out with her family or else they can't trust her anymore. She made a big mistake and hindi na 'ko nagtangka pang saktan o kagalitan siya dahil kitang kita ko kung gaano na ang pagsisisi niya ngayong maging ang mga magulang niya ay galit na sa kanya

Wala siyang ibang puwedeng sisihin kung hindi ang sarili niya. She ruins everything. Sinira niya kami ni Hana and galit na galit ako dahil sa ginawa niya pero ano pa nga bang magagawa ko eh tapos na?

Basta ang nasa isip ko lang ngayon, I need to make it up with Hana

Just wait for me my love