" នៅក្នុងសារផុសនោះបាននិយាយថា អ្នកអង្គម្ចាស់តូចបាត់ការចងចាំ ប៉ុន្តែកាលពីម្សិលមិញទ្រង់បានទូរស័ព្ទមករកទូលបង្គំដែរ អ្នកអង្គម្ចាស់តូចនៅចាំគ្រប់យ៉ាង ! " ស៊ាវសឺ
" ឆាប់រៀបចំឡានឱ្យយើងភ្លាម យើងនឹងទៅផ្ទះតូចនោះដោយផ្ទាល់ ! "
" ទទួលរាជបញ្ជា ! "
// ពេលល្ងាច //
រាងតូចចេញពីធ្វើការក៏ប្រញាប់ត្រឡប់មកផ្ទះ ខណៈដែលគេកំពុងតែបើកឡាន ស្រាប់តែមានអ្នកណាក៏មិនដឹងខលមកគេ ។
" អាឡូ ! ខ្ញុំ ជឿហាន និយាយ ! " គេមិនបានគិតច្រើននោះឡើយ ក៏ទទួលហើយនិយាយ ។
" លោកថា លោកជាសាច់ញាតិរបស់ អីុម៉ូ មែនទេ ? " រាងតូចក៏កើតចិត្តបារម្ភ ដ្បិតអីពេលនេះគេមិនចង់ឱ្យរាងក្រាស់ចាកចេញនោះឡើយ ។
" មិនអីទេ ខ្ញុំទៅដល់ផ្ទះឥឡូវហើយ ! " ជឿហាន ក៏ដាក់ទូរស័ព្ទចុះនឹងប្រញាប់បើកឡានទៅផ្ទះតូចរបស់គេវិញ ។
"......" មកដល់ផ្ទះ ជឿហាន រត់ចូលទៅខាងក្នុងយ៉ាងលឿន ។ នាយបានឃើញមនុស្សមួយក្រុមកំពុងកំពុងតែឈរឡោមព័ទ្ធ កុងជុន នឹងអាសៀង ។
" តើមានរឿងអីនឹង ? " ជឿហាន
" ជឿហាន កុំចូលមក ឆាប់រត់ទៅ ! " កុងជុន ស្រែកទៅអ្នកម្ខាងទៀត ទាំងខ្លួនក៏មានរបួសផងដែរ ។ មនុស្សរបស់ថឹងលុន ក៏បានមកចាប់រាងតូចជាប់ ពេលនេះមនុស្សមកគ្រប់ហើយ ។
" ពួកឯងជាអ្នកណា ហេតុអ្វីសម្រុកចូលមកផ្ទះរបស់ខ្ញុំបែបនេះ ? " ជឿហាន ត្រូវគេចាប់ស្រេះជាប់ គេមិនដែលបង្កររឿងឬទៅមានរឿងជាមួយអ្នកណានោះឡើយ ។
" គួរបន្ទោសនោះគឺត្រូវបន្ទោសឯង ដែលជួយមនុស្សខុស ! ឯងដឹងទេ ថាម្នាក់នេះគឺជាអ្នកណា ? " ថឹងលុន ដើរមកជិតរាងតូចនឹងយកដៃភ្ងើយសង្ការរបស់រាងតូចឡើង ។
" កុំប៉ះពាល់គេឱ្យសោះ !" កុងជុន ស្រែកឡើងបង្ហាញពីក្ដីបារម្ភ ធ្វើឱ្យ ថឹងលុន សង្កេតដឹងភ្លាម ។
" ហាសហាសហាស ! អ្នកអង្គម្ចាស់តូច កំពុងតែបារម្ភពីក្មេងប្រុសម្នាក់នេះតើមែនទេ ? ខ្ញុំមានមើលច្រឡំដែរទេ ? " ថឹងលុន
រឿង : ជម្រកស្នេហ៍ក្បែរភ្នួកភ្លើង 🕊️( ចប់ )
Start from the beginning
