လျှို့ဝှက်ဆန်းပြားလောက〘Uni+Zaw〙

တစ္ဆေမျက်လုံး (၄)

သူ့အနီရောင် ဆံပင်တွေက ရှုပ်ပွနေခဲ့သည်။ မာရန်ယု ရဲ့ခြေထောက်က မြေပြင်နဲ့ လွတ်ထွက်သွားလိုမျိုး ခံစားလိုက်ရကာ သူ့မျက်လုံးတွေက ပြူးကျယ်သွားပြီး ရုတ်တရက်ကြီး ကြိုးတစ်ချောင်းက သူ့လည်ပင်းကို လာရစ်ပတ်သလိုမျိုး ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ခဏအကြာတွင် မာယန်ယု ရဲ့မျက်နှာ ကြွက်သားတွေက ပိုတင်းမာလာပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်က သူ့လည်ပင်းရှိ ကြိုးဆီမှ လွတ်မြောက်စေဖို့ ကြိုးပမ်းလိုက်ပေမဲ့ ဘယ်လောက်ပဲ သူကြိုးစားနေပါစေ အကျိုးသက်ရောက်မှုက ရှိမနေပေ။

မဟုတ်ဘူး! ငါက ငယ်သေးတယ်! ငါမသေချင်ဘူး!

မာရန်ယု ရဲ့ပါးစပ်က ပါးစပ်ပွင့်လာစေဖို့ ဖိအားပေးခံလိုက်ရပြီး သူ့လျှာက ထွက်လာခဲ့ကာ မျက်လုံးတွေက ငါးသေမျက်လုံးတွေလို ပြူးကျယ်လာခဲ့သည်။

“မာရန်ယု! မာရန်ယု!”

အော်သံနှစ်ခုက သိပ်မဝေးသည့် နေရာတစ်ခုစီမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

မာယန်ယု ကသူ့လည်ပင်းရှိ ကြိုးက လျော့သွားတာကို ခံစားမိလိုက်ပြီးနောက် မြေပြင်ထက်ကို ပြုတ်ကျသွားခဲ့သည်။ ဝေဝါးစွာဖြင့် အဖြူရောင် အဝတ်ဝတ်ထားပြီး မဲနက်နေသည့် ဆံပင်တွေကို ဖြန့်ချထားသည့် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

သူက မြေပြင်ပေါ်သို့ အရူးတစ်ယောက်လို ပြုတ်ကျသွားပြီး သူ့ဘဝအတွက် ရုန်းကန်နေခဲ့သည်။ ထိတ်လန့်မှုမှ ပြန်ရုန်းမထွက်နိုင်သေးသလို သူ့လက်တွေက လည်ပင်းကို ကိုင်ထားခဲ့သည်။

“မာရန်ယု!” မီးအလင်းရောင်ဖျော့ဖျော့လေးက မာယန်ယု ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကို ကျလာခဲ့ပြီး ထိုလူက အံ့အားသင့်စွာဖြင့် အော်လိုက်သည်။

ဘေးဘက်တွင် ငွေစက္ကူတွေက မီးတောက်အဖြစ် လောင်ကျွမ်းနေပြီး အချိန်တိုင်း မီးတောက်လေးတွေက လှုပ်ရှားနေခဲ့သည်။

လီချောင်ရီ ကမြေပြင်တွင် လဲကျနေသည့် မာယန်ယု ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ ခတ်ထန်သည့် မျက်နှာထားဖြင့် သူက ချက်ချင်း သူ့ဆီ ပြေးသွားလိုက်သည်။ “မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ? မင်းတစ်ယောက်ထဲ ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ?”