Bölüm 37

6.3K 545 118
                                    

Biraz da benim ağzımdan okuyun canım! Damla yoruyor hfjmfhjmdhkm

🐾🌈🐾

°•Yazardan•°

Sağ karın boşluğunda hissettiği ağrı, rüyalarının kabusa dönüşmesine neden olmuştu genç kızın. Rüyasında inliyor, durmadan hareket ediyor ve terliyordu.

Kız odasında uyurken abisi Caner, yorgun bir şekilde işini bitirmiş odasına gidiyordu. Gözü kardeşlerinin odalarında gezindi. Yorgunlukla esnedi.

Odasına girdiği gibi üstündeki takım elbiseden kurtuldu. Atlas ve Onur aşağıda PlayStation ile oynuyordu. Kız kardeşi de Taner'in dediğine göre uyuyordu.

Caner kısa bir duşa girip çıktıktan sonra aşağıya inmeye karar verdi. Akşam yemeği yaklaşıyordu. Koridora çıktığında Damla'nın geldiği gibi uyuduğu aklına geldi. Muhtemelen bir şey yememişti.

Kardeşinin odasına ilerledi. Artık tatil olduğu için ders çalışmasına gerek yoktu. Yani aşağıda yemek yiyebilirdi. Kapısı ne olur ne olmaz tıklattı.

Ses gelmediğinde çok düşünmeden kapıyı açtı. Yüzündeki utangaç gülümsemesi yatakta kıvranıp inleyen kardeşini görünce soldu. Hızlıca yanına gitti. "Damla."

İlk başta terden ıslanmış yüzüne baktı. Kalbi korkuyla atmaya başladı. İlk geldiği günleri hatırladı. O zaman da bu şekilde kabus görmüştü.

Omzunu tutup sıkmadan sarsmaya başladı. "Damla. Abim hadi kalk. Rüya görüyorsun. Onlar gerçek değil. Damla."

Kardeşi sessizce inledi. Kaşları çatıktı. Caner daha da korkmaya başladı. Elini anlına koydu. Belki de havale geçiriyordu. Ama ateşinin aşırı çok olmadığını fark ettiğinde elini çekmişti.

Kafasını çevirip kardeşinin vücuduna baktı. Eli durmadan karnına gidiyordu. Ayaklarını yarı açık örtünün altında hareket ettirip duruyor, bir sağa bir sola dönmeye çalışıyordu.

Kaşlarını çattı Caner. Üzerindeki örtüyü kaldırdığında kısa bir şok yaşadı. Daha sonra fark ettiğinde utandığını hissetti. Kardeşinin tavşanlı geceliği ve yatak örtüsüne kan bulaşmıştı.

İçten içe rahatladı Caner. En azından başka nedeni olmadığına... Örtüyü tam açarak kardeşine döndü tekrar. Elini yanağına koydu. "Damla. Damla. Hadi kalk. Damla."

Sahi... Bu basit bir regl sancısı mıydı?

Damla yaşarmaya başlamış gözlerini zorlukla açtı. Uyandığı gibi ağlamaya başlamıştı zaten. Gördüğü rüyadan ve hissettiği acıdan...

Aslında çok korkunç bir rüya değildi. Hatta düşününce saçmaydı. Hastanedeyken Onur'un bütün sütlerini içtiğini görmesi gibi... Ama o an Damla'yı korkutmaya yetmişti.

Caner anlayışla gülümsedi. "Korkma. Geçti."

Kardeşinin saçını okşadı. Damla ne olduğunu hâlâ anlayamamıştı. Sadece ağlamak istedi. Caner sabırla bekledi Damla'nın ağlamasını.

En sonunda burnunu çekerek sustu. Özellikle sağ karın boşluğundaki ağrı, yavaş yavaş geçiyordu. Ama gariptir ki kasıklarındaki ağrı devam ediyordu.

Caner ne kadar utansa da kardeşinin daha çok utanabileceğini düşünerek gayet rahat ve sakın bir tonda "Seni temizlemeliyiz." dedi.

Ayağa kalktı. "Seni banyoya götüreceğim. Sen duş alırken kıyafetini çıkarıp çarşafını değiştiririm ben."

Damla'nın kaşları çatıldı. Caner'in ona uzattığı elini tutup yataktan çıktığında fark etmişti. Gözleri büyüdü ve abisine baktı. "Ben!" dedi telaşla ama konuşamadı.

ANTİ ABİ "Tamamlandı"Where stories live. Discover now