Hypnotized ➳ Teen Wolf [2]

Hoofdstuk 15

Hoofdstuk 15 - Skateboarden

"En toch vind ik het nog steeds raar klinken." zegt Stiles. Een zucht verlaat mijn mond wanneer Stiles me nog steeds niet gelooft. Het was echt mijn moeder die ik zag. Maar hij vindt haar een hele vriendelijke dame en zou zoiets nooit van haar verwachten. Ik vind het ook schokkend dat het mijn moeder is, maar ik heb het gezien. Zij heeft mij gehypnotiseerd. We zitten in zijn jeep en zijn onderweg naar mijn huis, hij wil me mijn zorgen laten vergeten maar ik heb geen idee hoe. Scott zit niet in de jeep omdat hij toch naast me woont, dus dat zou een beetje raar zijn.

"Stiles, het is echt mijn moeder." zeg ik zachtjes en Stiles kijkt even mijn kant op. Daarna richt hij zich weer op de weg. "Misschien wil ik het niet geloven. Als het je moeder is dan-"

"Moet ik haar vermoorden om de hypnose te stoppen." onderbreek hem. "En dan heb je Lydia, het leek alsof ze de stem ook hoorde bij die brand." zucht ik en Stiles zijn ogen springen wijd open. "Wacht wat." schreeuwt hij bijna. "Wow, rustig. Ik wist niet dat het zo belangrijk was." zeg ik een beetje lachend vanwege het geschreeuw van Stiles. "Dat is het wel. Alhoewel, het brengt me nog meer in de war." mompelt hij vervolgens. "Lydia." fluistert hij nog eens. "Waarom Lydia? Ik snap er niets meer van." Net op dat moment komen we aan bij mijn huis. Scott staat al buiten en Stiles stapt de auto uit. Ik blijf zitten, geen idee waarom. Vervolgens sluit ik mijn ogen en open ze een paar seconden later weer. Ik zit niet meer in de jeep maar in de gangen van de school. "What the h-" Een luide schreeuw verlaat mijn mond wanneer het plafond van de school breekt en er iemand door valt. Het is zij.

"De volle maan is binnen twee dagen, en misschien vallen er nu nog geen doden. Die komen na de daaropvolgende volle maan. Je vriendin Hillary is hier bij me, ze helpt me. Ja, dat hoor je goed. Je zogezegd 'beste vriendin' van vroeger helpt me en ze is een hunter. Denk je echt dat iemand je gaat geloven dat ik, je moeder, je heb gehypnotiseerd. Maar luister lieve meid, ik doe dit allemaal voor jou. Jongens zijn hartenbrekers, Stiles zal ooit je hart breken. Daarom ga ik hem breken." Ze begint schijnheilig te lachen.

"Laat Stiles met rust!" schreeuw ik naar haar.

"You wish. Maar eerst moeten we Scott breken, hij moet je met rust laten. Tijdens de volgende volle maan zullen jij en Stiles zijn moeder vermoorden. Melissa McCall. Jullie zullen geen besef hebben, ik ga jullie volledig in mijn macht hebben. Maar tijdens de daaropvolgende volle maan ga je het jammer genoeg alleen moeten doen. Je hebt Stiles in het midden van zijn hypnose hem eruit gehaald, bij hem duurt de hypnose maar één volle maan. Maar bij jou voor altijd, tenzij dat je me vermoord." ze eindigt haar zin met een lachje. Ik draai me om en wil de schoolgangen uitrennen maar ik bots tegen iemand op. "Allison?" vraag ik zachtjes. "Je zult me nooit kunnen vermoorden, Christina." hoor ik het gestoorde wijf vanachter me fluisteren. Allison overhandigt me een pijl en boog en ik neem hem zachtjes aan. "Dag Christina." fluistert ze zachtjes en ze gaat in stof op. Verbaasd staar ik voor me uit, naar het opgaande stof dat eerst Allison voorstelde. Wat betekend dit nu weer? Ik draai me om en enkele meters verderop staat het gestoorde wijf. "Schiet me neer!" schreeuwt ze. Daarna leg ik de pijl aan op de boog en ik richt op haar. Het gestoorde wijf dat me heeft gehypnotiseerd, mijn moeder. "Schiet me neer!" schreeuwt ze.

Een gigantische schok gaat door mijn lichaam en mijn ogen springen open. Ineens sta ik vlak voor Scott met een mes in mijn handen, recht op zijn keel gericht.

Het was niet echt, ik stond niet echt in de gangen van de school.

"Oh My God, Scott het spijt me. Dit was niet de bedoeling, ik had een nare dagdroom." stotter ik. Stiles haalt voorzichtig het mes uit mijn handen en gooit het aan de kant. "Het geeft niet." antwoord Scott. "Waarover ging die droo-" voordat Scott zijn zin kan afmaken onderbreekt Stiles hem. "Laten we weer niet depri doen, we gaan lol maken." Ik glimlach naar Stiles en hij haalt drie skateboarden uit zijn gigantische rugzak. "Dit meen je niet." mompelt Scott en Stiles krijgt een gigantische glimlach op zijn gezicht. "Hier." Stiles gooit naar elk van ons een skateboard en hij wijst naar de gigantische steile helling in de verte. "We gaan onze zorgen vergeten en skateboarden."