Selamlar!
Biliyorum sizi beklettim ama inanın sağlık problemlerim ile boğuşuyordum.
Neyse bölüme geçmeden önce
!!!! OY VE YORUM!!! atarsanız çok sevinirim. Sınır koymuyorum ama rica ediyorum hayalet okuyucu olmayın.
Diğer bölüm bizi felaketler zinciri bekliyor olacak. Şimdiden heyecanlanmanızı öneririm.
Satır arası yorumlarınız da beni mutlu eder.
❤️İnstagram : bilinmeyenbiKadın
❤️Tiktok :lmindd8
❤️KEYİFLİ OKUMALAR ❤️
Düğünden 2 gün önce Kadı konağında...
Yazardan
Henüz bu uçsuz bucaksız memlekette yeni olan genç adam bu topraklara ayak bastığından beridir ara ara görüştüğü arkadaşının kapısına vardığında zihnindekileri arkadaşına nasıl en makul şekilde anlatacağını düşünüyordu kara kara.
Belki de bu işten en ufak hasarla nasıl kurtulacağını.. Kim bilebilir?
"Bakın burada kim varmış?.. Kutay ağabey sen bizim buralara gelir miydin ya?" genç adam Konak avlusunda başı önünde kara kara düşünürken arkadaşının kardeşi olan Bedirhan'ın gür sesi ile yüzünü buruşturmadan edemedi. En az sesi kadar kendisi de iriydi. Uzaktan bakan onu has delikanlı sanardı. Ancak yiğitlik, mertlik bir yana dursun karşısında ki adamda karakterin 'k' si bile yoktu. Hele en son Cibranoğulları ile yaşadıkları olaylardan sonra zerre değeri kalmamıştı gözünde.
Yani böyle düşünürdü yıllardır genç adam. Elbet kendisi de dürüstlük abidesi değildi ama bu konuda kimse Bedirhan'ın eline su dökemezdi. Zihninden geçen anılar ile onu ne kadar sevmediğini bir kez daha hatırlamış olmuştu.
"Geldim işte Bedirhan." ellerini kumaş pantolonunun cebine koyup rahat bir tavırla bir kaç adımda Bedirhan'ın karşısına dikildi.
"Hoşgeldin yok mu? Sizin buralarda misafir böyle mi karşılanır?" genç adamın sözlerinden sonra Bedirhan bozulan yüzünü gizleyerek yapmacık bir gülümseme ile "Hoşgeldin, sefa getirdin. Ağabeyim çalışma odasında." adamın işinin kendisi ile olmadığının farkındaydı. Eli ile merdivenleri göstererek genç adamı içeriye buyur etti.
Attığı bir kaç adım sonrası duyduğu son derece narin olan ağlama sesi ile adımları sekteye uğramıştı. Başını sesin geldiği yöne çevirdi lakin koca bir bahçe duvarı dışında kimseyi görememişti. Buna karşılık önünde ki adamı takip etmeye devam edecekti ki duydukları ile bu kez emin adımlarla duvar dibine doğru adımlamaya başlamıştı.
"Kız ben sana elli kere demedim mi evin beylerinden uzak duracaksın diye he! Adı batasıca seni! Ne işin vardı senin büyük bey'in odasında." genç adam normal zamanda asla yapmayacağı bir şey yapıp konuşan ikiliyi dinlemeye devam etti. Birkaç kez Bedirhan'ın kendisine seslendiğini duysa da yanıt vermedi. Gövdesi duvarın arkasında kalsa da başı hafif bir açı ile öne çıkmış karşısında ki ikiliyi izliyordu.
"Teyze yeminle benim bir suçum yok!" yüzü gözü kıpkırmızı olan ve yaşlarla dolan genç kadın olduğu yerde çırpınıyor ve kendisini karşısında ki yaslı kadına anlatmaya çalışıyordu. "Vallah bey çağırdı beni. Ütüsü varmış yapılacak, o maksatla girdim odasına." ardından birkaç iç çekiş ile sonlandırmıştı konuşmasını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLDÂDE(+18)
Fanfiction! Aşiret, Berdel konuludur! ! Yetişkin içerik! -Alıntı- "Seni ilk gördüğüm de o konakta ki aklı başında tek insan olduğunu düşünmüştüm." Sesini duymamla ürkek bakışlarımı camdan ona doğru çevirdim. Sesi ilk karşılaşmamızda ki gibi naif değildi...
