DİLDADE İnstagram:bilinmeyenbikadin8
"Gitme kal,
Gitmee kall.
Ya da beni de yanına al da kalmayayım
Bir başıma bu diyarda
Sensiz olamam, yapamam
Beni de al yanına.."
KEYİFLİ OKUMALAR 🎈
Bu yıl bana hem çok şey kazandırdı hem de çok şey kaybettirdi. Kazandırdığı şeylere minnettarım. Ama kaybettirdiği şeylere çok kırgınım. Her yıl yaşadıklarımızla özeldir. Her yıl içerisinde bazı şeyler daha ağır basar. Benim farkındalığım ağır bastı. Bu yıl içerisinde çok şeyin farkına vardım ben. Hem de haddinden fazla çok. Bu hem iyi hem kötü bir durum. Bazen ağır gelir farkına vardığın şeyler. Ruhunu parçalar, kalbini zedeler ama çok şey öğretir. Çok insan tanıdım bazıları vardi gelip geçti, bazıları tanıştığıma pişman etti, bazıları ise tanıştığım için şükrettim iyi ki varlar.
Ama bu süreçte çok ders çıkardım. Bu çıkardığım dersler hayatımda her an çok işime yarayacak iyi biliyorum. Ama bir yandan kaybettiğim şeylere üzülüyorum. Çünkü kaybetmek çok ağır... Evet hayatın kuralı bu. Bir yerden alır bir yerden verir biliyorum ama keşke böyle olmasaydı. Keşke alırken en sevdiğimiz şeylerden başlamasaydı. En hassas noktamizdan başlamasaydı. Bu duruma çok kırgınım,çok kızgınım. Kalbimin en derininde, ruhumun en uc noktasında sızlayan bir yara var. Hiçbir zaman geçmez biliyorum. Bunu bilmek bile ağır. Keske bazı şeylerin farkına varmasam bilmesem.
Dün gece ise canımdan bir parça olan sevdiğim adamın yüreğinde bir yaraya sebep olmuştum. Amacım asla onu üzmek değildi lakin bu konuda öyle derin endişelerim vardı ki o yanlış cümlelerin ağzımdan nasıl ve ne şekilde çıktığının farkında bile değildim.
Azer'in koynunda uykuya dalma çabalarım başarısızlıkla sonuçlanmış, sabaha kadar hareketsizce tavanı izlemiştim. Azeri uyandırmamak için aldığım nefeslere bile dikkat etmiştim.
Yanan gözlerimi birkaç kez kırpıştırıp yönümü beni kolları arasına sıkıştırıp huzurla uyuyan adama çevirdim.
Göz altları hafifçe şişmiş, siyahın en koyu tonu olan yumuşak tutamları ise alnına dağılmıştı.
O kadar yakışıklıydı ki ama bu, yüzüyle alakalı bir mevzu değildi. Kurduğu ve yazdığı cümlelerle, ses tonuyla veya saçının uzunluk ölçüsüyle alakalı. Yada retinasının etrafındaki o koyu çemberle ve elmacık kemikleriyle... ama kesinlikle yüzüyle alakalı değil. Azer, parça parça güzel. Bütünken diyecek kelime bulamıyor insan…
Ellerim benden bağımsız gür kirpiklerini buldu. Dün sarf ettiğim aptalca sözler için her bir telini tek tek sevdim. Sonra yanağını buldu bir elim.. Seyrek kıllarla dolu olan sert yanağını. Affet dedim ağzımdan çıkıp kalbini delen yakıcı sözler için..
Ağır ağır aşağıya indi parmaklarım. Dolgun dudaklarında durdu. Sağ elimin işaret parmağı ile onu uyandırmayacak şekilde gezintiye çıkardım elimi bedeninde ki en öpülesi uzvunda.. Onlardan da özür diledim..Hayranı olduğum bedeninde tekrar bir gezintiye çıktı parmaklarım.
En son kalbinde durdu. Rotası başından beri burasıydı zaten.
Tüm parmaklarımı ki buna avuç içimde dahil yasladım kalbine..
En içten özürlerimi sundum beni affetmesi için.. Sonrasında ise binlerce kez teşekkür ettim beni sevilebilecek en güzel şekilde sevdiği için. En son ise yalvardım, beni sevmekten asla vazgeçmemesi için..
Azer ağa'dan
İnsan bazen bazı anları geri almak ister. Zihninden silmek ister. Hiç yaşamamış olmayı diler. Tıpkı benim dün geceyi geri almak istemem gibi..
YOU ARE READING
DİLDÂDE(+18)
Fanfiction! Aşiret, Berdel konuludur! ! Yetişkin içerik! -Alıntı- "Seni ilk gördüğüm de o konakta ki aklı başında tek insan olduğunu düşünmüştüm." Sesini duymamla ürkek bakışlarımı camdan ona doğru çevirdim. Sesi ilk karşılaşmamızda ki gibi naif değildi...
