Oylamayı unutmayalım lütfen.
Keyifli okumalar🕊️
Azer Ağa
(yazar anlatımlı)
Yanından adeta koşarak uzaklaşan kadının ardından öylece baktı adam.
O da biliyordu onu sevmediğini.
O da biliyordu elbet ama şu aciz kalbine laf anlatamıyordu.
Zaman dedi adam kendi kendine.
Zaman herşeye ilaç olacak.
Mutlu olduğumuz, Birbirimize deli gibi aşık olduğumuz günler de gelecek dedi.
Ki kendisi zaten sırılsıklam aşıktı kadına.
Ne kadar öyle oturdu bilinmez ama yapması gereken işler olduğunu hatırlayan adam oturduğu yerden kalkıp çalışma odasına doğru yol aldı.
Herşeyden önce açması gereken telefonlar vardı.
Ailesine "berdel istiyorum" demiş daha da tek kelime etmemişti.
Odasının kapısını ardından kapatıp büyük siyah masasına geçip deri koltuğuna kuruldu adam.
Cebinden telefonunu çıkarıp ilk konuşması gereken kişi olan annesini aramıştı.
Babası her ne kadar aile reisi olsa da bu işlere çok uzaktı. En azından Dedesi öyle olsun istemişti.
Birkaç çalmanın ardından telefon açıldı.
"Oğul, neredesin sen kaç gündür açmıyorsun telefonunu?".
Annesinin yüksek sesli ağıdının kulağına dolması ile yüzünü buruşturdu adam.
Böyle zamanlarda ağıt yakmasa olmuyordu.
Gerçi adan gençliğinden beri çok kez vurulmuş, yara almış olduğu için alışıktı annesinin bu feryatlarına.
" Dur ana bir sakin ol hele."
Lakin annesi onu dinlemek istemiyor gibiydi.
"Ne sakini oğul! Berdel istiyorum dedin daha da tek kelime etmedin. Başına bir hal mi geldi yoksa diğer oğlanı mı v-
Annesinin nefessiz konuşmasına bir dur demeliydi adam. Sıkılmıştı.
Birazda annesinin can sağlığı içindi tabi.
" Sakin olacaksın tabi.
Kimse kimseyi vurmadı, vursmazda.
Kolay mı Azer ağayla baş etmek.
Berdel istedim evet, kızı aldım geldim. Kendi evimdeyim şimdi."
Annesi Rojda kadın, oğlundan duyduklarından sonra bir feryat daha koparmıştı.
Adam göz devirdi bu duruma.
Kendisinin yaptığı bu ailenin ilk berdeli değildi sonuçta.
" Ne demek aldım geldim evimdeyim oğul. Neden buraya gelmedin?."
Adam gitmek istemişti evet ama ilk günden ömür şenliğini o kalbi kararların arasına sokmak istememişti.
"Getirseydim de yeselerdi kızı değil mi ana?."
"Amanın haklısın oğul düşünemedim."
Haklıydı tabi adam.
O koca konakta annesi, babası haricinde abisi, yengesi ve konağın kalbi kara hizmetleri de vardı.
Tabi kalbi kara olan yalnız hizmetçiler değildi, yengesinin ve onun kız kardeşinin de aşağı kalır yanı yoktu ya hadi neyse.
Ömür şenliği henüz kendisine alışmadan onu o konağa, onların arasına götürmek istemiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLDÂDE(+18)
Fanfiction! Aşiret, Berdel konuludur! ! Yetişkin içerik! -Alıntı- "Seni ilk gördüğüm de o konakta ki aklı başında tek insan olduğunu düşünmüştüm." Sesini duymamla ürkek bakışlarımı camdan ona doğru çevirdim. Sesi ilk karşılaşmamızda ki gibi naif değildi...
