DİLDÂDE(+18)

4 İLK AN

Küçük yıldıza basmayı unutmayalım canlarım lütfennn.

Keyifli okumalar 🕊️

Yazardan

Genç adam, son sözlerinin ardından kapıyı çarpıp çıkmıştı odadan.

Daha fazla kadınla aynı ortamda kalamazdı.

Yoksa aynı dakika onu kucağına çekip sarıp sarmalaması an meselesiydi.

Tabi bunun üzerine kadın ondan daha fazla nefret ederdi ve bu genç adamın şu hayatta en çok korktuğu şeydi.

Hızlı adımlarla konaktan çıkıp arabasına atladı.

Her zamanki yere sürüyordu adam.

Kadın için dertlendiği her an burada buluyordu kendini.

Ve yine o günlerden birindeydi.

Arabayla aştığı yarım saatlik yolun ardından kendini yine o uçurumun kenarında buldu.

Burası çok özeldi adam için.

Arazi ona ait olduğundan buraya istediğini yapma hakkına da sahip olan kendisiydi.

Uzun gökdelenler, alışveriş merkezleri, şirket binaları....

Ama adam onun yerine küçük bir kulübe yapmıştı uçurumun kenarına..

Kapısına da bir masa iki sandalye..

Genelde akıl dostu, manevi babası olan Süleyman baba olurdu yanında.

Beraber içerlerdi.

Karşısında Süleyman babası otururdu adamın ama onu görmezdi gözü.

Yalnızca kadını hayal ederdi karşısında.

Kendisine bakıyor, içkisini yudumluyor, arada da çakırkeyifliliğin ona verdiği mayhoşlukla güzel gülüşünü ta kalbinden çıkarıp adamın kalbine armağan ediyordu.

Avuçları ile.

Çekti sandalyesini, oturdu kadının karşısına..

Kadının tabi ya.

Süleyman babası yoktu bugün karşısında, kadın vardı. Hayali de olsa vardı. Hemde ilk karşılaştıkları an ki gibiydi. Güzeldi.

Gerçi hiçbir zaman Süleyman babası yoktu ya karşısında neyse.

Masasının yanında bulunan dolabından çıkardı içkisini.

Bardağa gerek duymadı bu kez.
Olsa da kırar parçaladı bu sinirle.

Ona şimdilik kadının kalbinde ki cam kırıkları yeterdi...

Hava kararmıştı artık.

Adam kaç saattir oturuyordu burada bilmiyordu mesela.

Kaçıncı şişe olduğunu bilmiyordu.

Karşısında ki kadının, bu kez neden içmediğini bilmiyordu.