Multimedya : Sezen Aksu Tutuklu
"Ben sende tutuklu kaldım.
Kendi hayatımdan çaldım.
Yedi cihan dolandım,
Bana mısın demiyor.."
Azer ağa dan
(yazar anlatımlı)
Israrla çalan telefonu nedeniyle karısını gerisinde bırakarak, konağın avlusuna adımladı adam.
Arayan yabancı bir numaraydı.
Normal zaman da ciddiye almaz çağrıyı sonlandırırdı ama bu sıralar ağabeyinden bir atak beklediğinden öyle bir şey yapmadı.
Avlunun arkasına geçip etrafı kolaçan ettikten sonra çağrıyı yanıtladı.
"Alo, kimsin?".
Ses tonu her zaman karısına kullandığı gibi değildi bu kez.
Aksine karşısında ki kişiye ecel terleri döktürecek kadar sert ve soğuktu.
"Sen benim kim olduğumu bilmezsin Azer ağa. Lakin ben seni iyi bilirim."
Ahize den gelen ses boğuk aynı zaman da da cızırtılıydı.
Karşısındaki'nin kim olduğunu tahmin etse de henüz bir bildiği yoktu adamın.
"Ne istiyorsun benden de hele."
Birkaç dakikalık sessizliğin ardından o cızırlıtı ses konuşmaya başlamıştı.
"Senden istediklerim basit şeyler Azer ağa... Onları da şimdi istemeyeceğim. Lakin sende öyle değerli bir şey var ki onu istemek yerine bizzat almaya geleceğim.
Hem de en yakın zaman da. "
-dıt.. dıt.. dıt...
Son sözleri bunlar olmuştu ahizede ki yabancının.
İçini bir korku kapladı adamın.
Kendisi için zerre korkuyorsa namert değildi.
Tüm korkusu, ahizede ki sesin sahibinin de söylemiş olduğu gibi en değerlisi içindi.
Adam salak değildi. Elbette anlamıştı karısı ile tehdit edildiğini.
Kimse kolay kolay Azer ağa ve çevresine yaklaşamazdı lakin mevzu bahis en değerlisi ise bir çözüm yolu bulmak şarttı.
Oturma odasında bıraktığı karısının yanına dönüp birkaç işi olduğunu söyleyip şirkete geçmeliydi.
Her ne kadar karısının dibinden ayrılmak istemese de.
Adam oldukça büyük olan oturma odasına vardığında, minik karısını çift kişilik divanda oturur vaziyette uyur halde bulmuştu.
Şaşkınlıkla açıldı gözleri adamın.
Gideli henüz dakikalar olmuştu.
Bu kadar mı yorgundu karısı?
Yanına yaklaşıp bir elini dizleri altından geçirerek diğer elini ise beline sararak yatak odalarına kadar taşıdı kadınını.
Özenle serilmiş yatak örtüsünü kaldırıp karısının minik bedenini saten çarşafların arasına bıraktı..
Çıkması gerekiyordu adamın.
Bitirmesi gereken işleri, peşinde olması gereken davalıları vardı.
Lakin adam adeta mıhlanmışcasına kıpırdıyamıyordu karısının baş ucundan.
Usulca okşadı saçlarının tepesini.
Ona bir zeval gelmesi düşüncesi girdi adamın zihnine.
Eğer ki karısına bir şey olursa tek bir nefes daha alamazdı adam. Önce karısına zarar verenleri bulur, tek bir kemikleri dahi kalmadan köpeklere yem ederdi.
KAMU SEDANG MEMBACA
DİLDÂDE(+18)
Fiksi Penggemar! Aşiret, Berdel konuludur! ! Yetişkin içerik! -Alıntı- "Seni ilk gördüğüm de o konakta ki aklı başında tek insan olduğunu düşünmüştüm." Sesini duymamla ürkek bakışlarımı camdan ona doğru çevirdim. Sesi ilk karşılaşmamızda ki gibi naif değildi...
