"ဘယ်သွားပြန်တာလဲ ဘေဘီရာ~"
"Daddy နိုးပြီလား~"
သူ႔စကားအဆုံး ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံေလး~
"လာပါအုံး ဘေဘီရဲ့~"
သူ႔စကားကို နာခံစွာ ကုတင်နားကို ေရာက်လာတဲ့ ဘေဘီ~
ဘေဘီ့ခါးေလးကို ဖက်ကာ ဗိုက်ေလးေပါ် မၾက်ႏွာ အပ်ထားမိတယ်~
"Daddy ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ကိုယ်႕ကို ဘာလို႔ မေပြာတာလဲ~"
"ဟင်"
"ဘေဘီ ခံစားနေရတာေတွ ဘာလို႔ ကိုယ်႕ကို မေပြာရတာလဲ ကိုယ်က အဲ့ေလာက်ေတာင် မယုံရဘူးလား ဟမ် ဘေဘီ"
ဖြေသံ မကြားလို႔ ေမာ့ကြည်႕လိုက်ေတာ့ မၾက်ရည်ေတွ ရစ်ဝိုင်းနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ဘေဘီ~သူ႔ကေလးက ဘယ်ကတည်းက အငိုသန်ေလး ဖြစ်သွားရတာလဲ~
သူဟယ်ရီကို ကုတင်ေပါ်ဆွဲတင်လိုက်ေတာ့ သူ႔လည်ပင်းကို ရစ်ပတ်ကာ ဖက်တွယ်လာတဲ့ လက်တစ်စုံ~
"ေတာင်းပန်ပါတယ်~"
"ကိုယ် အေကြာင်းပြခၾက်လိုချင်တာ ဘေဘီ ေတာင်းပန်စကား မဟုတ်ဘူး~"
"ေကြာက်လို႔~"
"ဘာကိုလဲ~"
"ခင်ျဗား ၾကႇန်ေတာ်႕ကို ပစ်သွားမွာကို~"
"ဘာလို႔ အဲ့လို ေတွးရတာလဲ ဘေဘီရာ~"
"မသိဘူး ဒီတိုင်း အီးးဟီးး"
ငိုခၾလာတဲ့ ကေလးေလးကို ေျခာ့ရပြန်တယ်~ဘေဘီ့ကို မၾက်ႏွာချင်းဆိုင်ဖြစ်ေအာင် ေပြာင်းလိုက်ပြီး မၾက်ရည်ေတွ သုတ်ေပးကာ~
"ကိုယ်လည်း ေတာင်းပန်ပါတယ်~"
"ဟင်႕ Daddy က ဟင်႕ ဘာလို႔~"
ရွိုက်သံေလးေတွ စကား ေပြာနေတဲ့ ဘေဘီက ချစ်စဖွယ်အတိ~သူတစ်ခါမွ မမြင်ဖူးခဲ့တဲ့ ပုံစံေလးဟာ ဒီေလာက်ထိ ချစ်ဖို႔ေကာင်းမယ်မွန်း မသိခဲ့~
"ချစ်ဖို႔ေကာင်းလိုက်တာ~ဘေဘီက"
"Daddy"
"ချစ်တယ် ဘေဘီ~ကိုယ်က အျမားကြီး အျမားကြီး ေပြာမပြနိုင်ေလာက်ေအာင် ချစ်တာမို႔ ဘာပဲဖြစ်နေဖြစ်ေန ချစ်နေအုံးမွာ မလို႔ ေနာက်ဆို မဟုတ်တာေတွ ေတွးပြီး စိတ်ရွုပ်မခံနိုင်နဲ႔ေတာ့ေနာ် ကေလး~"
ဆိုကာ တဖြည်းဖြည်းနီးကပ်လာတဲ့ မၾက်ႏွာတွေနဲ႔ ေနာက်မွာ ၿခိဳသာတဲ့ အနမ်းတစ်ခု~
"မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ် ကေလး~"
"Daddy ချစ်တယ်"
ဆိုကာ တစ်ဖန်နီးကပ်သွားပြန်တဲ့ ႏွုတ်ခမ်း ႏွစ်စုံ~
........................
"ဘေဘီရာ ကိုယ် အလုပ်လုပ်အုံးမယ်ေလ"
ေန႔ခင်းကတည်းက ေတာက်တဲ့ေလးလို လိုက်ကပ်နေတဲ့ ကေလး~အခုလည်း ကိုအာလာေလးလို အတင်းကုပ်တွယ်ထားလေရဲ့~
"ငြိဳငြင်တာလား Daddy က~"
"မငြိဳငြင်ရပါဘူးျဗာ~"
"ဟီး"
ပြဳံးပြကာ သူကိုယ်ေပါ်က ဆင်းသွားတဲ့ ကေလးငယ်~သူလည်း အလုပ်လုပ်ရပြီ အထင်နဲ႔ laptop ဆီ အကြည်႕ပြန်ပို႔လိုက်တယ်~
အထင်နဲ႔ တခြားဆီပါပဲ~
"Daddy အပြင်သွားရေအာင်~"
"ဘေဘီရယ် ဘယ်သွားအုံးမလို႔လဲ~"
"လိုက်မပို႔ချင်လဲ ရတယ်ေနာ် ကိုယ်႕ဟာကိုယ်သွားမွာ"
"ခက်ေတာ့တာပဲ ဘေဘီရာ ေပြာ ဘယ်သွားမွာလဲ~"
"ဟီးဟီး အဲ့တာေကြာင်႕ ေယာက်ျားကို ချစ်နေရတာ~မာမီတို႔ဆီ~"
"ရွယ် အေပြာေကာင်းနေလိုက် ခင်ျဗားေလးပဲ~"
"တကယ်ချစ်လို႔ ချစ်တယ်ေပြာတာကို ေယာက်ျားကလည်း မချစ်ဘူးလား~"
"ချစ်ပါတယ်ျဗာ ေဟာဒီ့က ကိုယ်႕မိန်မေလးကို ချစ်ပါတယ်ျဗ~"
"Daddy ဘာမိန်းမလဲ~"
"မဟုတ်ဘူးလား"
"မဟုတ်ဘူး"
"အဲ့တာဆို ဘေဘီက ဘာေလးလဲ"
"ခင်ျဗား ေယာက်ျား"
"ဟုတ်ပါပြီ ေယာက်ျားေလးရယ် ကားေပါ်ကႊပါခင်ၿဗ ၾကႇန်ေတာ်ၿမိဳးၿခီတင်ရအုံးမလား"
"အင်း ၿခီ~"
ဆိုေတာ့လည်း သူေလး အလိုကေျပါ့ျဗာ~
ဘေဘီနဲ႔ အတူတူ ဒီတိုင်းေလးပဲ နေသွားချင်တာမို႔လို႔ ဘေဘီက ကိုယ်႕အနားေလးမွာ ကိုယ်႕ကို ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ႔ တစ်သက်လုံး နေသွားေပး~ချစ်တယ် ကိုယ်႕ အသက်~
.
.
.
.
.
.
.
.
.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ႏွစ်ေပါင်း တစ်ေသာင်းအကြာမွ ပြန်ေပါ်လာတဲ့ အပ်ပုဒိတ်ပါ~ေမ့နေရင်လည်း အစက ပြန်ဖတ်ကြေနာ် ဟဲဟဲ~ေဆာရီးပါ~အေရးအသားကေတာ့ ထုံးစံအတိုင်း စုတ်ျခာ🤕
Love y'all 😻
#Thinn🐷
YOU ARE READING
~DON'T BLAME ME~
FanfictionUnicode~ "ဘေဘီ့ကိုအပြစ်မတင်နဲ့ Daddy~" Harry James Potter "ဟူး! မင်းလေးကို ကိုယ်လည်းမနိုင်တော့ပါဘူးကွာ~မင်းသိပ်ဆိုးတယ် ဘေဘီ" Draco Lucius Malfoy . . . . . ___________...
Part-14{U/Z}
Start from the beginning
