Part-7{U/Z}

371 39 7
                                        

Unicode~

"ဟင် အင်းမ်း"

ဟယ်ရီတစ်ယောက် အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ဘေးကနေရာတွေကို လိုက်စမ်းနေတယ်။ပြီးတော့ အလိုမကျမှုတွေကြောင့် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ထထိုင်လိုက်တယ်။

"Daddyက ဘေးမှာမရှိဘူး~~"

ဆိုကာ ဆံပင်တွေဆွဲဖွရင်း ငြီးငြူလိုက်တယ်။အဲ့အချိန် အခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး~

"ကိုယ့်ဘေဘီလေးက နိုးနေပြီလား"

ဘာမှပြန်မဖြေဘဲ သူ့ကိုသာစိုက်ကြည့်နေသော အသည်းအသက်လေးကြောင့်~

"ဘေဘီလေး နိုးနိုးချင်း ဘာတွေအလိုမကျဖြစ်နေတာလဲ"

"Daddyမျက်နှာကို မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်း မမြင်ရတာ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး စိတ်ကြည်မှာမဟုတ်တော့ဘူး~"

"Daddyတောင်းပန်ပါတယ် ဘေဘီလေရယ် အလုပ်ကိစ္စပေါ်လာလို့ ဘေဘီမနိုးလောက်သေးဘူးထင်ပြီး ခနဆင်းသွားတာပါ လာရေချိုးရအောင် ကျောင်းနောက်ကျနေအုံးမယ်~"

"ချီ!"

ဟုဆိုကာ ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့လက်နှစ်ဖက်ကမ်းပေးသော ဘေဘီလေးကို ချီကာ ရေချိုးခန်းထဲ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ပြီးတော့မှ~

"Daddyချိုးပေးရမှာလား ဖာသာချိုးမှာလား ဘေဘီ"

"ကိုယ့်ဟာကိုယ်ချိုးမယ် Daddy ကBreakfast ပြင်ထားပေး~ဟိုတစ်ခါလို ထပ်ဖြစ်ရင်တော့ ဘေဘီ့အဆိုးမဆိုနဲ့နော်"

"ဟုတ်ပါပြီ အဆိုးလေးရယ်"

ဒီကောင်လေးကပဲ ကျတော့်ကို နိုင်နေတာလား ကျတော်ကိုယ်တိုင်ကပဲ အရှုံးပေးထားတာလား ဆိုတာတော့ ကျတော်လည်း မသိတော့ပါဘူး။

သူအောက်ထပ်ဆင်းကာ ပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ပြီး ဘေဘီ့ကိုသွားခေါ်မယ်အလုပ်~အပေါ်ကနေဆင်းလာတဲ့ဘေဘီ~

"ဘေဘီ လာ ထိုင်"

သူဘေးကခုံမှာ ဝင်ထိုင်ဖို့ပြလိုက်တော့ ခုံနားထိ လျှောက်လာပြီးတော့မှ ကျတော့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်သော ဘေဘီ~
အထူးအဆန်းဟုတ်မနေတဲ့အတွက်~

"ဘေဘီ ဒီမှာကော်ဖီ ပူတယ်နော် ဖြည်းဖြည်းသောက်"

"အင်း"

~DON'T BLAME ME~Where stories live. Discover now