Part-3{U/Z}

669 60 0
                                        

Unicode~

မနက် ဒရေဂို နိုးတော့ သူ့လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်နေတဲ့ ဟယ်ရီပထမဆုံးတွေ့လိုက်ရတော့ ပြုံးလိုက်မိတယ်။

ဘေဘီဟာလေ အသက်ဘယ်လောက်ပဲကြီးလာလာ ကလေးလေး အတိုင်းပဲ~ခနနေတော့  လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာတာနဲ့ သူလည်း မျက်လုံးပြန်မှိတ်ပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။နိုးလာတာနဲ့ တစ်ယောက်တည်းပွစိပွစိ လုပ်နေရင်း ပြီးမှ ကျတော်လက်မောင်းကို ကိုက်ချလိုက်တယ်။

"အား!!!ဘေဘီ ဘာလို့ကိုက်တာလဲ"

"ကိုက်ချင်လို့ကိုက်တာဗျာ"

ဆိုပြီး ဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ ပြန်​ဖြေတဲ့ဟယ်ရီ~

"ဟောဗျာ ကိုယ့်ဘေဘီလေးက စောစောစီးစီး ကောက်နေပါလား"

"----"

"ဘာတွေကို ကောက်တော်မူနေတာလဲ"

"daddy ကြောင့် ကျောင်းမသွားရတော့ဘူးလေ၊အဲ့တာကြောင့် daddy လည်း အိမ်မှာပဲနေတော့"

"မနေပါဘူး။ကိုယ်ကအလုပ်သွားမှာ"

ဆိုပြီး ရွှတ်နောက်နောက်ပြောလိုက်တော့~

လက်မောင်းပေါ်မှာ သွားရာ နောက်တစ်ခုထပ်ရလိုက်ပါတယ်။

"ဘေဘီ နာတယ်လေ"

"နာပေါ့ဗျာ ကျတော့်ကိုတစ်ယောက်တည်းပြစ်ထားချင်တဲ့ လူကြီး၊နာတာတောင်နည်းသေးတယ်"

"ကိုယ်က ကိုယ့်ဘေဘီလေးကို ပြစ်ထားစရာလားလို့"

"ဟွန့် အခုမှလာပြီး"

"ကယ် စောစောစီးစီးတော့ ကောက်တော်မမူလိုက်ပါနဲ့ဗျာ၊အခု ရေသွားချိုးမယ်၊ပြီးရင် ဘေဘီ့ စိတ်တိုင်းကျအားလုံးလုပ်ပေးမယ်နော်"

"ပြီးတာပဲ ချီ"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"

ဆိုပြီးကောက်ချီလိုက်တော့ ပုခုံးပေါ်ခေါင်းလေးမှီလာတယ်။ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားပြီး~

"ကိုယ်ဟာကို ချိုးမှာလား ကိုယ်ချိုးပေးရမှာလား ချွဲစိန်လေး"

"ကိုယ်ဟာကိုချိုးမှာ၊daddyကbreakfast သွားပြင်ထား"

"တူတူချိုးမယ်လေ ဘေဘီကလည်း~"

~DON'T BLAME ME~Where stories live. Discover now