~DON'T BLAME ME~

Part-14{U/Z}

Unicode

ဟယ်ရီ အပြင် ထွက်လာတော့ သူ့လူကြီးဟာ ကားကို မှီရင်း ဖုန်းပြောနေလေရဲ့~
သူ့ကို မြင်တော့ ပြောလက်စ ဖုန်းကို ချလိုက်ပြီးတော့~

"ဘေဘီ~"

သူ့ကို စိတ်ပူတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ ဒီလူကြီးကို သူဘယ်လိုစိတ်နဲ့ သူ့ကိုထားသွားလိမ့်မယ်လို့ သံသယဝင်မိပါလိမ့်~

"Daddy~ဖက်ထားပေး"

ပြောရင်း ထိုလူကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ တိုးဝင်လိုက်တော့ အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ကာ ခေါင်းလေးကို အနမ်းခြွေလာသော လူကြီး~

"ကိုယ့်ကို စိတ်ပူအောင်မလုပ်ပါနဲ့လားကွာ ဘာဖြစ်ခဲ့လို့လဲ~"

"ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ဘေဘီ ဘာသာ အတွေးတွေ လွန်နေခဲ့တာ~"

ကျွန်တော့်စကားအဆုံး ပိုတိုးကာ ဖက်လာတဲ့ လူကြီး~

"ဘေဘီ တောင်းပန်ပါတယ်~"

"အင်း အိမ်ပြန်ကြရအောင်~"

ဆိုကာ ကားပေါ်ကို ပွေ့ကာ passenger seat မှာ တင်ပေးဖို့လုပ်တော့~

"Daddy ပေါ်မှာ ထိုင်ချင်တာ~"

ဆိုလေတော့ ထိုကလေး အလိုကျပေါ့~ဘေဘီ့ကို ပေါင်ပေါ်တင်ကာ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်~အိမ်ရောက်တော့ ကလေးက အိပ်ပျော်နေပြီ~

အနှီကောင်လေး ညဖက်တွေ အိပ်မပျော်ဘူးထင်ပါ့~

ထိုကလေးကို ပွေ့ကာ အိပ်ယာပေါ် အသာ ချပေးတော့ အင်းအဲ လုပ်ကာ ပြန်အိပ်ပျော် သွားတယ်~

သူလည်း လုပ်စရာရရှိတာလုပ်ဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်~သူသိဖို့လိုတဲ့ ကိစ္စတွေ ရှိနေပြီလေ~

"ဟယ်လို ဆစ်ဒရစ် လား အိမ်ကို တစ်ချက်လာခဲ့ပေး!"

................................
"အစ်ကို ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တာ?"

"မေးစရာရှိလို့ပါ အဲ့ဒီ့မနက်က ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ~"

"ဗျာ"

ဆစ်ဒရစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့သမျှ အကုန်ပြောလိုက်တယ်~

"ငါ့ကို သူ့အကြောင်း စုံစမ်းပေးနိုင်မလား ဆစ်ဒရစ်~"

"ဟုတ်ကဲ့~"

"လိုအပ်တာရှိရင် တွမ်ကို ပြောလိုက် ငါညတွင်းချင်းလိုချင်တယ်~"