~DON'T BLAME ME~

Part-14{U/Z}

ဆိုကာ ကားေပါ်ကို ေပွ႕ကာ passenger seat မွာ တင်ေပးဖို႔လုပ်ေတာ့~

"Daddy ေပါ်မွာ ထိုင်ချင်တာ~"

ဆိုလေတော့ ထိုကေလး အလိုကေျပါ့~ဘေဘီ့ကို ေပါင်ေပါ်တင်ကာ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်~အိမ်ေရာက်ေတာ့ ကေလးက အိပ်ေျပာ်နေပြီ~

အႏွီေကာင်ေလး ညဖက်ေတွ အိပ်မေျပာ်ဘူးထင်ပါ့~

ထိုကေလးကို ေပွ႕ကာ အိပ်ယာေပါ် အသာ ခေျပးေတာ့ အင်းအဲ လုပ်ကာ ပြန်အိပ်ေျပာ် သွားတယ်~

သူလည်း လုပ်စရာရရွိတာလုပ်ဖို႔ ထွက်လာခဲ့တယ်~သူသိဖို႔လိုတဲ့ ကိစ္စေတွ ရွိနေပြီေလ~

"ဟယ်လို ဆစ်ဒရစ် လား အိမ်ကို တစ်ခၾက်လာခဲ့ေပး!"

................................
"အစ်ကို ၾကႇန်ေတာ်႕ကို ေခါ်တာ?"

"ေမးစရာရွိလို႔ပါ အဲ့ဒီ့မနက်က ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ~"

"ျဗာ"

ဆစ်ဒရစ်လည်း ဖြစ်ခဲ့သျမႇ အကုန်ေပြာလိုက်တယ်~

"ငါ့ကို သူ႔အေကြာင်း စုံစမ်းေပးနိုင်မလား ဆစ်ဒရစ်~"

"ဟုတ်ကဲ့~"

"လိုအပ်တာရွိရင် တွမ်ကို ေပြာလိုက် ငါညတွင်းချင်းလိုချင်တယ်~"

"ရစေရမယ် အစ်ကို အခုေတာ့ ခွင်႕ပြဳပါအုံး~"

"အင်း"

ဆစ်ဒရစ် ပြန်သွားေတာ့ ဒရေဂိုလည်း အေပါ်ကို ပြန်တက်လာခဲ့တယ်~

ဘေဘီေဘးနား ဝင်ပြီး လွဲလိုက်ေတာ့ ဘေဘီ့ဆီက အသံသဲ့သဲ့~

~ၾကႇန်ေတာ်႕ကို ထားမသွားရဘူးေနာ်~

ဒရေဂို ဟယ်ရီ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ထည်႕ကာ ဖက်ထားလိုက်တယ်~နဖူး အနမ်းတစ်ခၾက်ခႊေရင်း~

"ေတာင်းပန်ပါတယ် ကေလးငယ် မင်းကို ဒီလို စိတ်ရွုပ်ေအာင်လုပ်မိလို႔~ကိုယ် ေနာက်ကျရင်ေလ မင်းအကႊင်းမဲ့ ယုံကြည်နိုင်ေအာင် ပို ချစ်ေပးမွာမို႔"

ဆိုကာ ကေလးငယ်ကို ဖက်ရင်း အိပ်ေျပာ်သွားလေရဲ့~

........................
ရင်ခွင်ထဲက လစ်ဟာမွုေကြာင်႕ ဒရေဂို နိုးလာတယ်~ကေလးငယ် ဟာ မရွိေတာ့~