ေျပာင္လက္ေနေသာကြၽန္းစားပြဲတြင္ဟင္းပန္းကန္မ်ားကျမင္မေကာင္းေအာင္မ်ားျပားလ်က္ရိွသည္။ညစာထမင္းဝိုင္းတြင္ ေစးစက္တစ္ေယာက္တည္းသာထိုင္ရေသး၏။မဆာေပမဲ့ေစးစက္အတြက္ျပင္ဆင္ခ်က္ထားသည္မ်ားကိုျငင္းပယ္ရန္လည္းမတတ္သာ။ဆာေနရင္ေတာ့ေစးစက္ေရ႔ွကဟင္းေတြကိုအငမ္းမရတြယ္ပစ္မိမွာ။ဟင္းေတြကရွယ္ေတြခ်ည္းကိုး။သို႔ေသာ္ကိုယ့္ဗိုက္ကငါးပူစီလိုျဖစ္ေနေတာ့အနံ႔နဲ႔တင္လူကအီေနၿပီ။အန္မထြက္ေအာင္ပဲျဖည္းျဖည္းခ်င္းစားရမည့္သေဘာသာ။
ၪီးမိုးသစၥာ ထမင္းစားပြဲဆီဝင္လာေတာ့မတ္တတ္ထကာေစးစက္ႀကိဳမိသည္။ၪီးက လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ၿပီးတည္ၾကည္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္သည္။ေဖေဖသာရိွအံုးရင္ ၪီးအရြယ္ေလာက္ျဖစ္မယ္ထင္သည္။ၪီးကအသားျဖဴေပမဲ့ေဖေဖကေတာ့ညိုသည္။အကိုကေဖေဖ့တူကာညိုညိုသန္သန္ျဖစ္သည္။ေစးစက္ကေဖေဖ့ထက္ေမေမနဲ႔ပိုတူၿပီးျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ျဖစ္၏။
"ဆရာေလးရတယ္ ထစရာမလိုဘူး။ထိုင္ပါ"
"ဟုတ္ၪီး"
"ဆရာေလးကိုထမင္းထည့္ေပးၾကပါအံုး"
ေစးစက္ထက္ငယ္ၪီးမဲ့မိန္းကေလးက ထမင္းထည့္ေပးဖို႔ဟန္ျပင္ေလသည္။
"ရၿပီညီမေလး လိုမွထည့္မယ္"
"ဆရာေလး အားမနာနဲ႔ထည့္စားေနာ္"
ေစးစက္မစားခင္ ဟင္းတစ္မယ္အားၪီးကိုအရင္ ၪီးခ်ထည့္ေပးျဖစ္သည္။ၪီးက သေဘာက်သလိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးျဖင့္ျဖစ္သည္။သားျဖစ္သူသာ ဆရာေလးလို သိမ္ေမြ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ။ဆရာေလးႏွင့္ယွဥ္ရင္ သားျဖစ္သူက မီးနဲ႔ေရလိုပဲ။ဆရာေလးထက္အသက္သာငယ္ခ်င္ငယ္မယ္တစ္ျခားအရာေတြမွာ ဆရာေလးအသက္ႏွစ္ျပန္ေလာက္ ပိုသိပိုတတ္ေနမွာ အေသအခ်ာ။သူ႔ထက္ေတာင္ ပိုသိခ်င္သိေနအံုးမွာဒီေကာင္က။
ယမ္းကိုေမြးၿပီး၂လေလာက္မွာ သားမိခင္ကကြယ္ လြန္သြားရွာသည္။သားအတြက္အေမလိုမ်ိဳးအေဖလိုမ်ိဳးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေပမဲ့ သူ႔မိခင္ရိွတာေလာက္ေတာ့ဘယ္ျပည့္စံုမလဲ။အရာရာျပည့္စံုခဲ့ေပမဲ့ မိခင္ေမတၲာကိုေတာ့ ယမ္းကျဖဴသလားမဲသလားမသိရွာခဲ့။သူေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳခဲ့သည္မွာ သားအတြက္ပင္။သားကိုစိတ္ဒဏ္ရာရမွာမျဖစ္ေစခ်င္သလို သူကိုယ္တိုင္ကလဲသားမိခင္ကိုသာ အသက္ထက္ဆံုးခ်စ္ခဲ့တာမို႔။သားမိခင္ေနရာမွာေနာက္တစ္ၪီးအစားထိုးဖို႔ သူ႔ႏွလံုးသားကဘယ္လိုမွလက္ခံမရခဲ့။
YOU ARE READING
YANG(Completed)
Romanceကျုပ်ကိုထိန်းချုပ်လို့ရမယ်လို့ခင်ဗျားထင်နေလား~~~ မိုးထိယမ်း ငါ့ဦးနှောက်ထဲမှာမင်းကအလုပ်သဘောသက်သက်ပဲ~~~ စေးစက်ထင် .................... က်ဳပ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္လို႔ရမယ္လို႔ခင္ဗ်ားထင္ေနလား~~~ မိုးထိယမ္း ငါ့ၪီးေနွာက္ထဲမွာမင္းကအလုပ္သေဘာသက္သက္ပဲ~~~ ေစးစက္ထင္
