Burning Stone Academy (COMPLETED)

Task Force Eagle

Kataras's Point of View

"Who are you? I'm Blaine!"

"I-I u-hmm...h-hi?"

Siniko ko si Blaine dahil todo ang ngiti niya dito.

"First of all...t-thank you for helping me," ani nito sabay turo sa tubig na nakapalibot sa kaniya.

"You are very welcome," saad ko.

"Hindi mo pa sinasagot tanong ko,' ani Blaine.

Isa-isa niya kaming tinignan. May hinahawakan siyang kung ano sa likod niya, kulay itim ito.

"Please don't hurt me!" Sigaw niya at may binunot na kung ano mula sa pantalon niya.

"That is not going to work," ani Crystal.

"We have a friend here who can turn that water into forever prison, put your gun down," dagdag ni Javeline habang nakatingin kay Wilson.

"O-okay, s-sorry," agad niyang binitawan ang hawak niya na naging dahilan para bumagsak ito sa sahig sabay taas ng dalawa niyang kamay.

"What is that?" Turo ni Cole sa bagay na nasa sahig.

"You don't know what that is?" Naguguluhang tanong nito pero patay lang siyang tinignan ni Cole.
"T-this is weird...I-I s-shouldn't have left my team..."

"Team? Are you with those people who killed our friend?" Kalmado pero puno ng galit na tanong ni Harid dito. Ngayon lang siya nagsalita mula kanina. "Tell me," lumapit si Harid dito. Bakas ang takot sa mga mata ng babae habang ang mga mata naman ni Harid ay binabalot ng kadiliman.

"It is you-- you killed my siblings," ramdam sa boses ni Tyra ang matinding galit kahit na ang postura at ekpresyon ng mukha niya ay hindi nagbago. Namumuo ang luha sa mga mata niya pero pinipigal niya itong tumulo habang diretsong nakatingin sa babae.

"I swear it's not me...I-I didn't killed them. We were sent here and--and then I..." Nagumpisa na itong humagulgol. Bumagsak siya sa lupa na binabalot ng mga tuyong dahon na nagmumula sa mga punong nakapaligid. Umiiling siya na para bang nagsisisi.

Nagkatinginan kaming lahat. Anong gagawin namin dito?

"Stop crying. We're not going to kill you, we are not like you," maarteng pagkakasabi ni Clavigne dito.

Huminto siya sa pagiyak. Hindi ko maiwasang mapaisip kung totoo ba talaga ang pag iyak niya dahil ang bilis niyang tumahan. Pinunasan niya ang mga luha niya gamit ang likod ng palad niya bago tumayo. "They never said anything about the flag. We were sent here for a mission. They told us about you, everyone inside Mid Town are cursed and can never be trusted."

"What?! What do you mean by that?!" Intrigang tanong ni Nex dito. May pa hand gesture pa siya na nakalahad ang dalawang kamay.

"They believe that we are prisoners that is trying to escape," saad ni Minerva.

"That's what he told us--"

Hindi nito natapos ang sasabihin niya ng putulin ito ni Harid. "He?"

"Y-yes...h-he. It's ah-- It's...you'll know once we get out of here," aniya. Maglalakad sana siya pero pinigilan siya ni Minerva at hinawakan sa braso. Napangiwi ito hindi dahil sa higpit ng pagkakahawak dito ni Minerva kundi dahil sa init ng kamay nito.

"We are trusting you," ani Minerva.

Tumango ako bilang pagsang-ayon. "They're coming. If they see you they will kill all of you," aniya.

"If they can," sarkastiko na ani Ismar. Wala pa ring pinagbago.

"Lily?"

"Stay away from her!"