Its So Called COMPLICATED

Chapter 1

+++++

Step-brother

Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres.
-1 Corinthians 13

Ito daw sabi sa Bible. Kaya hate ko 'yong mga taong ginagawang dahilan ang love para makapanakit ng tao. Love rejoices with truth not with lies! Ito dapat ang itatak sa mga utak ng taong mapaglaro. Yes, they deserve to be loved pero paano naman iyong mga taong sinaktan nila? They deserved true love too!

Kaya hindi madaling magmahal. Hindi mo kasi alam kung tamang tao ba ang minahal mo o hindi. Kung sasaktan ka ba nito o aalagaan at mamahalin. Oo nga at kaakibat ng pagmamahal ang masaktan pero kung nagmamahalan kayong dalawa, walang-wala ang sakit. Pero kung ikaw lang ang mag-isang nagmamahal, sobrang sakit. Wala kang makakapitan dahil mag-isa kalang na lumalaban.

"Oh problema mo? Bakit nakabusangot na naman 'yang mukha mo?" tanong ng kaibigan ko sa'kin.

Napaismid ako. Paanong hindi ako bubusangot kung may nakikita akong hindi ko nagugustuhan? Should I pretend to be okay even if I am not? Should I smile kahit na masakit? Okay, I am exaggerating things again. Hindi naman kasi ganoon iyong nakikita ko pero pina-exag ko lang.

"Ano na naman 'yang tinitingnan mo?"

I licked my bottom lip before I speak. "Tingnan mo 'yong dalawang magjowa, alam ko pinaglalaruan lang siya ng babae."

Hindi naman sa judgemental ako pero iyon ang nakikita ko. Yes, love is blind but hell in reality that's not it! In reality, kung pangit at ang maganda pinagsama, tiyak na pinaglalaruan lang ng maganda ang pangit dahil siguro maraming pera. Kapag gwapo naman ang lalaki tapos pangit ang babae, naku, sinasama lang 'yan sa listahan ng mga sasaktan nila, mga f*ckboy nga diba?

"Hindi rin! Ang sweet kaya nila, ikaw lang diyan ang bitter eh!"

Napaismid ako. "Na ah! Hindi ako bitter! I'm just telling the truth my dear bestfriend. Tingnan mo 'yong babae, sweet nga sa jowa niya pero nagpapacute naman sa gwapong lalaki sa tapat nila!" I said as I rolled my eyes.

Tingnan mo may pahaplos-haplos pa sa boyfriend niya pero kung makatitig sa lalaking nasa tapat nila, parang gustong pagsabayin ang dalawa. At ang lalaki naman, nasa tabi na nga iyong girlfriend, nagawa pang kumindat sa babae. At sobrang tanga naman ng mga partners nila. Hindi man lang ba nila napapansin iyon?

"You know what? Napaka mo talaga. Lahat nalang nakikita mo. Hay ewan ko sa'yo!" sabi niya sabay tayo at iniwan ako dito sa Park. Naiiling na sinundan ko siya pero yung mata ko nakapako parin sa magjowa.

Naku, kung alam mo lang lalaki ka. Yung girlfriend mo, pinagtataksilan ka na. Harap-harapan pa!

"Saan ka pupunta?" tanong ko sa bestfriend ko.

"Sa lugar kung saan walang bitter at judgemental!"

Ako ba ang tinutukoy niya? Hindi naman ako bitter ah? Hindi rin ako judgemental! I'm just being honest. Totoo naman iyong nakikita ko at saka hindi ko gawa-gawa iyon o guni-guni man lang.

"Hoy grabi ka! Ikaw yata 'tong judgemental e."

"Heh! Uuwi na'ko. Nakakatamad kang kausap. Wala kang ginawa kundi ang laitin ang mga taong nasa paligid natin!"