8,9,3/Yakuza -I- (GxG)

Sadece Biz Varız (II)

                     9 kaskatı bir şekilde Nova'ya baktı. Neyi ima ettiğini çok iyi biliyordu ama özür dilemenin doğru anını bilmiyordu. 

                     Nova, arkasını döndü ve araca doğru ilerlemeye başladı. Birkaç adım sonra yavaşlayıp durdu ve arkasına baktı. "Neyi bekliyorsun? Getirsene lastiği!" 

                      9, göz ucuyla yüzüne bakan 8'i yakaladı. Kaşları hafifçe kalkmış, ayakkabısının burnuyla yeri eşelemekteydi. Yutkundu ve Nova'nın ardından ilerledi. Lastikleri Dinçer'e teslim edip kaput tarafına geçene kadar konuşmadılar. İkizler bilgisayarla olan işlerini bitirmiş, motor üzerine eğilip ufak bir tartışmaya girmişti. 

                      Bir süre daha sessiz kalan 9, ikizlere doğru yaklaştı ve motora baktı. 

                      Huzursuzlukla kıpırdanan Nova, yeni çıkan sataşma fırsatını kaçırmadı. "Ne o? Şimdide arabalardan anladığını mı düşünmemiz gerek?" 

                      9 geri, çekildi ve donuk bakışlarla Nova'yı inceledi.

                     Nova küstah bir tavırla kollarını göğsüne birleştirdi. "Sen gidip başka bir şey yapsana? İnsanlara en savunmasız hallerindeyken zarar vermediğin bir iş olmasına özen göster ama olur mu?" 

                      9, gözlerini kırpıştırdı. "Sana zarar vermek istemedim," 

                      "Tabii ya! Zaten en sevdiğim hobilerim arasında bayılmak var! İzin vermiştim beni bayıltmana, haklısın!" Nova, bu kadar yüksek sele konuştuğu için pişman olsa da üzerine dönen gözlere aldırmadı. 

                       "Az önce doğru mu duydum?" Aracın diğer yanından olan Tuna doğruldu ve ön tarafa doğru yürüdü. Gözleri 9'a kilitlenmişti. "Seni bayılttı mı?"

                       Nova'nın yüzü gerildi ve kollarını göğsünden indirdi. "Öyle değil. O... o anlamda değil." 

                       9, ellerindeki yağı bez parçasına silerken yürümeye devam eden Tuna'ya döndü ve hiçbir his belirtmeden yüzüne baktı. Herhangi bir hamle denemesinde canını düşünmeden yakabilirdi. Daha da fazlasını yapabilirdi.  

                       Nova titrek bir nefes aldı ve vücudunun hareket etmesine izin verdi. 9'un kolunu kavrayıp geri çekmeye çalıştı. "Onu beğeniyorum anlamında bayılmak. Aramızda geçen tatsız bir konu, hepsi bu. Düşündüğün gibi değil." 

                       Tuna, Nova'nın araya girmesiyle olduğu yerde durdu ve bir süre 9'a uyarıcı olmasına çabaladığı bir bakış attı. Hemen sonra bir şey demeden geri dönüp işine kaldığı yerden devam etti. 

                       "Gel," dedi Nova, 9'u çekiştirmeye devam ederek. 

                       "Gerek yok." 9, kolunu saran parmaklardan kurtuldu. "Doğruya inanmayacaksın." 

                      Nova dişlerini sıktı. Bir süre sonra gözlerini devirdi ve dudaklarını birbirine bastırdı. "Merak ediyorum. Bunu neden yaptın?" Sesi sadece ikisinin duyabileceği yükseklikte çıkmıştı bu kez. 

                     "İnanacak mısın?" 

                      "Belki. Bir dene." 

                      9 bir adım attı ve Nova'ya yaklaştı. Ne diyeceğini bilemese de içinden ona yaklaşmak gelmişti. Durumu pek iç açıcı değildi, durumdaki konumu daha da berbattı. Tam dudakları aralanmıştı ki, Sinem'in sesi duyuldu.