கை நீட்டி அழைக்கிறேன்..

பாகம் 36

பூரணி சக்கர நாற்காலியில் அமர்ந்திருக்க, அவளை பார்க்கையில் நெஞ்சம் கனத்தது சுகந்திக்கும் ஷர்மிளாவிற்கும்.

சுகந்தி ஒரு பரிசு பொருளை அவளிடம் கொடுத்து, "advanced happy birthday பூகுட்டி. இது என்னோட, அர்ஜுனோட கிஃப்ட் உன் பிறந்த நாளுக்கு. இதை நீ இன்னிக்கு கட்டிக்கணும்னு விருப்ப பட்டோம். ஆனா உன்னை கம்பல் பண்ணலை... ஒரு நிமிஷம் நினைச்சு பாக்கவே பயமா இருக்குடா."

அவளை அணைத்துக்கொண்டு கண்கலங்கினாள் சுகந்தி. மீண்டும் அதைப்பற்றி நினைத்துப் பார்க்ககூட வலுவில்லை பூரணியின் மனதில். பெரியோர்கள் கூற்று படி, நடந்தவை நன்மைக்கே என ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்குவம் தேவை என்ற எண்ணம் உதித்தது.

"உண்மையா எனக்கு மறுஜென்மம் தான் சுகி. ஏன் தெரியுமா?" அணைப்பிலிருந்து தோழியை விடுவித்து "உன் எங்கேஜ்மெண்ட்ல chief guest நான் இல்லாம எப்படி? அதான் அந்த எம தர்மராஜா கூட சண்டை போட்டு ஓடிவந்திட்டேன்" கண்சிமிட்டி சிரித்து அவளை உற்சாகப்படுத்த முயற்சித்தாள்.

முகத்தை சுழித்த சுகந்தி அவள் கன்னத்தில் இடித்து, "அண்ணன் தங்கச்சி ரெண்டும் ஒண்ணா நம்பர் மென்டல்."

"சரி சரி சைத்தான்ஸ். நம்ம performanceக்கு யாரும் ஆவார்ட் குடுக்கபோறது இல்லை. ரெடி ஆகுங்க கமான் கமான்" ஷம்மு விரட்டினாள்.

மயில் கழுத்து நீலம் பச்சை இரண்டும் கலந்த டபுள் ஷேட் பட்டு புடவை, தோதாக கல் பதித்த நகைகள் அணிந்திருந்த சுகந்திக்கு கூந்தலை கர்லிங்க் செய்து முடித்தாள் ஷர்மிளா.

"அக்கா சூப்பர்! professional beautician மாதிரி பண்றீங்க."

"நல்லா இருக்கா டி பூகுட்டி? இந்த ஸ்டைல் சூட் ஆகுதா?" கண்ணாடி வழியாக பூரணியை பார்த்து கேட்டபடி கையில் கண்ணாடி வளையல்களை அடுக்கிக் கொண்டாள் சுகந்தி.