Second Time Around (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 31

Pabagsak akong humiga sa aking kama. Sandro visited me again before flying back to manila.

Kahapon lang kami nag kasama uli, pero mabilis na nag kalat ang mga litrato namin ni Sandro na magkasama sa social media.

They've thought that nag balikan na kami, but no darlin'. Sandro said naman na hayaan nalang at huhupa rin itong mga 'to.

They can think what they want to think naman tho, basta alam naman namin ang totoo.

I've decided na bukas ko nalang din bibisitahin sila Mom and Dad. I do still have jetlag parin kase, eventho lumabas kami kahapon ni Sandro kabalik ko.

Pero, napapaisip parin ako sa sinabi niya kagabi.

Napasinghap nalang ako ng hangin. Like, what if wala naman talagang namamagitan kita Tito at Mayor Inday. Like, basta, bahala na.

Pero, paano nga kung wala? Paano kung sasabihin niya na sana ang totoo but i cut him off? Pero, paano kung meron talaga? Hays, ayaw ko nang mag-isip-isip ng kung ano-ano. Pag talukbong ko ng unan sa mukha ko.

Tsaka ko muling iniayos ang aking pag kakahiga. For now, ako'y babalik na muli sa tulog at mag papahinga.

I tucked myself, and find a comfy spot until i fall a sleep.

"Naka uwi ka na pala, hindi ka man lang muna nag punta saamin" isang pamilyar na boses ang bigla kong narinig, kasabay nito ang marahan na pag mulat ng mata ko upang kumpirmahin kung sino nga iyon.

Pagkamulat ng aking mga mata ay, siyang tumambad saaking ang isang lalaking naka tayo na siya ngayo'y nakatitig saakin habang tila hawak ng aking ina ang magkabila nitong braso.

"M-mom, D-dad" inaantok kong sambit kasabay ng pag kusot saaking mga mata.

"Kung hindi pa namin makikita sa social media na narito kana, hindi pa namin malalaman" at kaagad itong tumalikod at nag lakad papalayo saaking harap.

"Im sorry, dad. Balak ko muna kasing magpahinga bago dumaretso sa bahay" pag rarason ko kasabay ng marahan kong pag upo.

"Pahinga? But you're with Sandro?" Pag hinto nito, tsaka muling tumingin saakin.

"Pinag bigyan ko na, Dad. Pauwi narin naman na kase siyang manila e"

"Fix yourself, young lady. Hintayin ka nalang namin sa living room, marami tayong dapat pagusapan" mahinhin nitong sinabi ngunit tila may laman pag balik nito ng tingin sa pintuan kasabay nang pag pihit nito.

"O-okay, dad" naihabol ko pa bago nito tuluyang isara ang pintuan.

Gaya ng kaniyang sinabi pagkalabas na pagkalabas nila ng aking silid ay kaagad na akong tumayo at nag tungo sa banyo upang ayusin ang aking sarili.

Tila alam ko na kung saan patutungkol itong magiging pag uusap namin.

Muli akong suminghap ng hangin bago tuluyang ipihit ang lock ng pinto tsaka ko ito binuksan.

Gaya nga ng sinabi nito, naabutan ko silang dalawang nag hihintay sa may sala, at tila napaka seryoso ng mukha ng aking ama.

"Uhmm" pangunguna ko, at sabay silang napatingin saakin.