Second Time Around (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 1

Gusto ko pang manatiling naka higa rito sa higaan ko, pero napaka rami ko nga palang dapat gawin.

Kaya kahit na labag pa sa kalooban ko ay tumayo na ako, mag luluto sana ako nang maalala kong wala nga palang laman ang ref ko since kakauwi ko lang, kaya im obligue to go to the groceries right now.

Kaso i need someone e, for sure i can't carry all of those, and wala nasa bahay rin kase yung car ko.

I need to think of someone na one call away. But i think busy silang lahat e.

Chat ko kaya si Miguel? Would he mind kaya? Kaagad kong kinuha ang phone ko at hinanap ang name niya sa intagram.

Naka ilang type bura pa ako sa kung anong i cchat ko sakaniya. Nagulat nalang rin ako ng makita kong nag ttype rin siya, kaya napa back nalang ako sa convo namin.

c_migxx sent you a message.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko 'yon, nag aalangan pa ako kung babasahin ko ba.

-Instagram DM's-

/

c_migxx

Yes?

/michaella_lops07

Huh?

What?

/c_migxx

Saw u on type, so what was it?

/michaella_lops07

Uh, just going to ask you if
wala ka namang gagawin.

Mag papasama sana akong
mag grocery XD.                   

/c_migxx

Sure, why not. Sakto kailangan
ko na ring mag ggrocery.

/michaella_lops07

Okay Great, see you.

_____

Pag send ko niyan ay kaagad na akong nag tungo sa banyo, para makapag handa na.

Not for so long, nag ring na ang doorbell, kaya kaagad na akong tumayo mula sa pag kakaupo ko at binuksan ang pintuan.

"Hi!" Bungad ko ng makita ko si Miguel.

"Ano let's go na?" Pag aaya niya, tsaka lang ako tumango ng pababa at, ikinuha na ang mga gamit ko bago tuluyang lumabas.

**

Just picking up what i need, mag kano nanaman kaya ang magagastos ko rito? Since nung makauwi ako sa pinas, lagi ko nalang binibili kung anong kailngan ko, ikaw ba naman kaseng mapasama sa mga ilocan-

"Hmm, bat biglang nag iba ang timpla ng mukha mo" kaagad na pansin niya.

"Uh, don't mind me, may naalala lang" tsaka tinulak muli ang cart ko.

Onti lang rin ang bibilhin ko, ako lang naman mag isa sa apartment, tsaka bibisita rin naman ako kila mom niyan.

"Did you had enough sleep ba?" He asked out of nowhere.

"I didn't, gusto ko pa ngang matulog kanina kaso andami kong kailangan gawin" pag kkwento ko.

Im so tired, parin. Sa sobrang pagod ko hindi gaanong pumapasok sa isipan ko ang mga naiwan ko sa pilipinas.

"After this, you should take a rest again" he suggested.

"Yeah, pupunta rin naman ako kila mom later so doon nalang muna ako babawi ng pahinga"

I think okay na tong mga nakuha ko, kaagad ko naman tinignan ang cart ni miguel.

"Oh, 'yan lang mga kinuha mo?" Pag tataka ko ng makitang iilan lang ang nasa cart niya.

"Yeah, 'yan lang kase yung mga kulang sa bahay"

"Oh, i see" pag tango ko "let's check out na?" I added, tsaka lamang siya tumango, at sinundan ako.

"Let me help you na" pag kuha niya sa mga pinamili ko, tatanggi pa sana ako ng makuha niya na sa kamay ko.

"O-oh, thank you" nag pasalamat nalang ako.

**

"Upo ka muna, i'll cook for our breakfast" i offered.

"No thanks, im good" pag tanggi niya.

"Sus, huwag ka nang mahiya, pa thankyou ko narin saiyo kahit papaano" i insisted.

"Nako, huwag na" he kept refusing.

"Sige ka magagalit ako niyan, besides were friends na" pag pipilitin ko.

"Sige na nga" tila napipilitan niya pang sinabi at marahan na umupo sa sofa.

"What do you do in life nga pala?" I curiousdly asked while preparing the needs for our breakfast.

"Uh, as for now. Nag hahanap pa ako ng trabaho dito, kaka migrate ko lang din kase rito" pag kkwento niya.

"Ayun, sakto na ngangailangan kami ng photographer sa campany, i'll recommend you kay dad" pag pprisinta ko.

"Really? Omg, nakakahiya pero thank you" hindi niya makapaniwalang sinabi.

"Sus, wala 'yon. I know naman na gagawin mo ng maayos yung trabaho mo" i insisted.

"Wahhhh, i will talaga if ever na makuha ako ng dad mo" he manifested, as if naman na hindi siya kukunin ni Dad, lalo pa pag nalaman niyang mag kakilala kami.

"Yes, he will. Let's claim it na" pag cheer ko sakaniya.

"Send mo saakin later yung resume mo, so that kahit papaano may maipakita ako kay Dad" pag papaalala ko sakaniya.

"Yes, madame" he happily said, with matching salute. 'madame' i suddenly remembered him saying that word with that matching salute, too.

"M-may nasabi ba akong masama?" Marahan niyang sinabi.

"Ah, no wala. Don't mind me" i assured. And continued preparing our breakfast.

Why do i kept seeing a glimpse of us.

:))