Chapter 15

221 28 57
                                    

But would it be possible na magka-gusto siya saakin?




Well, sorry siya. I already have Bonget, loyal kaya to, ano! Kahit na iniwan ko siya..




Aminado naman akong iniwan ko siya, well it's for our own good.




And now magka-ka-anak na kami, so sorry sila, wala na talagang chance ang lahat ng mag tatangka! Unless, may makakahigit kay Bonget, kaso wala e, kaya sorry talaga sila, joke! Self entitled yan?




But i do wonder, sa ilang linggong pag kakasama namin ni Miguel, wala siyang nabanggit about sa jowa or anything else. How old is he? 20s? 30s?




Naramdaman kong bahagyang nagalaw si Miguel.




"O-oh, i-im sorry" pag tataranta nito, kasabay ng pag-punas nito sakaniyang laway na bahagyang tumulo. Tsaka niya iniayos ng upo niya.




"Oh, no. It's okay" i insisted. "Matanong ko nga" i suddenly opened up and he squinted on me.




"Im just curious, don't get me wrong, huh?" Pinunugurado ko and he softly nooded. "Uhhh, don't you have or did you already have a girlfriend?" Maingat na Paninimula ko. Im just curious lang naman e.




Tinignan niya muna ako ng ilang sandali, tsaka siya sumandal sa kinauupuan niya at tumingin kung saan man.




"I didn't... Im still waiting for someone" paninimula nito.




"Ohh" i don't know what to feel on that.




"Actually we already met, she was the first girl whom i fell inlove"




"Care to share?"




"Siya yung kauna-unahang babaeng nag patibok saaking puso, kaso she had someone that time... And now, wala na sila pero tila napaka hirap parin niyang abutin" pag kkwento nito.




"Ohh, why don't you try to confess on her?" I suggested.




"It's too complicated, but i promised myself that i'll do everything to make her happy and safe"




"Aww" too soft for that.




"And i'll do my best for her to fall for me" he confidently said tsaka siya derektahang tumingin saaking mga mata, na tila may sinasabi itong hindi ko mawari.




"O-oh" kasabay ng pag iwas ko sakaniya ng tingin, i felt different on what he said. There's something on it na hindi ko mawari. "What made you fall inlove with her?" Pag papatuloy ko sa usapan. Tsaka siya muling sumandal sa kinauupuan niya.




"Uhh, The one that caught my eyes was her precious smiles, alam mo yung feeling na kapag nakita mo yung ngiti niya parang mapapawi na lahat ng pagod mo" pag ngiti niya habang na ka tingin muli sa malayo.




Bigla nalang rin akong napangiti ng maalala ko si Bonget, we feel the same way, his smiles always makes my day fulfill. Makita ko lang ang ngiti niya, buo na ang araw ko, lalo na yung ngiti na walang ibang nakakakita kung hindi ako lang.




I saw his side na saakin niya lang pinapakita. We all knew that he's too precious, but the Bong i knew was more precious than it was. And I saw his pilyo sides too! Lalo na sa kam-



"Did you remember something?"




"Uh ano, yeah. It's Someone, kagaya ng kwento mo, he has a precious smiles too, and it can always fulfil my heart, he made me feel loved for the short period of time na mag-kasama kami, pero hindi umayon saamin ang panahon" pag kwento ko.




"What happened?"




"Hahaha, kinuha ko na tuloy ang spotlight sayo, you should be the one who's sharing e"




"No, i want to know"




"Well, wala na rin naman kahit pa na malaman mo, there no sense to know" pag tawa ko ng marahan "tsaka ayaw ko nang balikan" pag ngiti ko ng mapait.




Ayaw balikan pero eto ako ngayon pabalik ng pilipinas para lang makita siyang muli. "Let's continue on the girl who you love"




"Huwag na, basta i want her to know that i love her so much, and i would do everything to make her fall inlove with me"




"What if she doesn't fall inlove with you?" Pag kokomento ko, puro negative nalang ata nasa isip ko.




"If that so, dadaanin ko siya sa dahas" nanlaki ang mga mata ko ng sabihin niya 'yon "just kidding, i'll prove to her that im more deserving than everyone else"




"Uhh, would you think she'll let you to prove yourself to her?"




"I don't think so, pero kung ayaw ipilit..... I love her damn so much, tapos sasayangin lang siya ng kung sino man, well actually it's not kung sino man"




"What do you mean?" Pag kunot ng mga noo ko.




"Kilalang pangalan kase ang naging karelasyon niya, lalo na sa larangan ng politika"




"Ohh, really? you think i know her? Or them?" Well kahit papaano naman kase may mga kilala naman akong tao lalo na mula sa politika. Since nakasama ko ng mahabang panahon ang mga Marcos.




"Yeah, you know them very well..." Pag tatango nito.




"Really? Who are they?" I excitedly said.




"Hindi pa ito ang tamang oras para malaman mo"




"Sus, napaka pabitin mo naman!" Ang killjoy niya! Nag eenjoy na ako e.




"Alam mo... Ayan sakto, nag bibigay na ng food, gutom lang 'yan" pag turo niya sa flight attendant na nag ddistribute ng foods.




Well actually kanina pa ako nagugutom, huhu.




"Ihh, eto naman. Parang hindi kaibigan" tsaka ko ito inirapan, pabitin naman kase!




"Sasabihin ko rin sayo, kaso saka nalang, okay?" Tsaka lamang aki tumango at hintay na mai abot saakin ang pag-kain.




At dahil gutom na ako, papalagpasin ko muna ito Mr. Miguel, hindi pa tayo tapos.




Mahaba-habang oras pa kaming mananatili rito. Felt so bored, kung hindi lang limited ang pag kain dito, wala akong ibang gagawin kung hindi kumain.




Kaso wala, huhu. Kaya, baby, hinay-hinay lang ha? Saka na kapag naka-lapag na tayo sa pilipinas.









:))

Second Time Around (A Bongbong Marcos Fanfic)Where stories live. Discover now