Second Time Around (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 24

"ayos kana?" Pag bukas ni Miguel sa aking pintuan na ako naman ay papasara palang sa bagahe ko.

"Yeah, isasara ko nalang 'to, then we're good to go" i assured.

Maaga pa pero, we're going to stay there nalang sakanila until lunch since 2pm pa naman ang flight ko off to UK.

I slept the whole day after we cameback here, pagod na pagod ako. Hindi lang physically kundi pati emotional.

I didn't tried watching their last rally, Lalo pa't alam ko na kung ano ba ang totoong status nilang dalawa.

But i did saw a glimpse of their rally. It hurts when im seeing the man that used to be happy with me, is now being happy with someone else.

I just noticed too that, Sandro didn't went on his last rally, wala akong nakita ni litrato ng kaniyng anino, wala rin siya nung sa last rally nila sa mindanao, is there something wrong with them? Only Simon and Vinny lang ang nakita ko.

Although Tomorrow. Hopefully, they will win as a Congressman and of course, a President.

Naging magulo man ang huling sandali ng pagkakasama naming tatlo, pero, I would be the first one who'll jump in tears when i knew that the both of them won.

"Let's go?" Pag aaya ko nang tuluyan ko ng maisara ang bagahe ko.

He nodded downward and helped me with my luggage, mabuti nalang at oonti lang dinala kong gamit.

Saktong pagka-baba namin, ando'n na 'yung binook na grab ni Migs.

5-10 mins away lang naman ang condo niya sakanila. Not sure thou, sabi niya naman few blocks away lang sila kila Tito, kaya 'yon.

We're already settled, hindi na ako nangangambang mag kita kami, o mag kasalubong muli ang landas namin.

Dahil para saan pa ba? Natapos narin naman na ang dapat ay hindi sinimulan.

You'll understand it too, baby, when you grew older, sa ngayon. Im so sorry for your mom's decision.

Baka sa ibang pagkakataon kayo pa kayo mag ka kilala ng iyong ama.

And, im sorry too, love. For not letting you know, i don't want to get into the frame.

I know with her, you'll be safe.

"Hey, we're here" ramdam kong pag kalbit ni Miguel saakin.

I was shocked, Did i zoned out for that long?

Miguel already went out and took my luggages, kaya sumunod na rin ako.

"Akin na 'yang maliit" pag kuha ko roon sa carry on luggage but he insisted.

"No, ako na bahala rito, magaan lang naman. Mauna kana sa loob"

Like what he said, nauna na akong mag lakad papunta sa gate nila, hbang siya ay hatakhatak ang dalawa kong maleta.

As i entered their gate, napa titig ako ng mabilis sa knilang bahay, it's big. Like malaki talaga siya.

Ilan sila rito? isang dosena?

Mas malaki ito kaysa kila tito, well, hindi naman kase ganon kalaki yung bahay nila, actually sakto lang sakanilang mag papamilya roon.

Ang malaki sa kanila, 'yung garden. Like malawak talaga siya.

Napaka simple and minimalist lang rin ng sakanila.

"Tara na sa loob?" Rinig kong pag aaya ni Miguel mula sa likod ko tsaka lamang ako tumango at nag patuloy sa pag lalakad.

"Carlosssss!" Rinig kong nasasabik na tawag ng isang babae na siyang nag madaling lumapit kay Miguel.

I bet, it's his mother.

"I miss you, anak! You haven't visit us yet since you cameback" pag akap nito sa anak niya.

"Sorry, mom. Atleast im here now, right?"

"Of course anak!" Pag gulo nito ng buhok ni miguel, tsaka biglang nabaling ang tingin saakin "So, who we have here?"

"Oh, mom. This is my friend, Ella" pag papakilala nito, tsaka biglang nanlaki ng mga mata ng kaniyang ina.

"Ohhhhhh, she's the one na nak-" hindi na niya natapos ang sasbihin nito ng biglang tinakpan ni Miguel ang kaniyang bibig at tila may sinenyas. "Come inside, hija. Don't be shy" marahan na pag-akbay nito saakin.

Nakikita ko sakaniya si Mom.

She assisted me going in their house. Hindi lang sa panlabas malaki ang kanilang bahay kundi sa loob din.

Matuturing paba itong bahay? I guess it's a mansion na!

Hindi ko kinaya itong si Miguel ah! Yaman yarn?

Mas mayaman parin yung kilala ko, baka paulanan ka pa ng tallano gold non, just kidding!

Kidding aside napaka impressive ng loob ng bahay nila.

"Have a sit, hija" pag alok nito saakin, kaya umupo nalang rin ako.

"You know ba na...." Napahinto ito sa kaniyang sasabihin at napa tingin kay Miguel "ohh, wala pa nga akong sinasabi" pag tawa nito ng marahan, ang cute naman, i can see na close sil ng mother niya.

"Mom, naman kase" tila bata png nag mamaktol, ano ba kase yung ayaw niyang pasabi?

"Osiya sige na, maiwan ko na muna kayo riyan at tutulung namuna ako sa pag handa ng breakfast. Wait your dad nalang Miguel, pababa narin 'yon" pag bilin ng kaniyang ina, tsaka ito ngumiti saakin bago mag lakad papaalis saamin.

Hindi ko alam pero parang mabigat yung pakiramdam ko sa mga oras na ito.

:))