Second Time Around (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 27

Nag madali akong mag lakad papalabas ng gate nila, and hoping na may masakyan ako papaalis.

I really felt like betrayed, i trusted him. Akala ko, akala ko he was just caring, pero..

Pero may iba na pala siyang balak.

Im scared, na baka i post nga niya 'yung nakuha niyang litrato saamin ni Tito.

Im scared na sa isang iglap, masayang ang isinakripisyo ko.

I sacrificed my happiness so that tito would succeed.

Kapag minamalas nga naman, wala akong makitang nadaan na sasakyan rito, nang hihina na ako sa sakit. Napapahawak nalang ako sa tiyan ko sa mga oras na ito.

Hang in there, baby.

Napaupo nalang ako sa sobrang sakin ng aking tiyan, tila pinag papawisan na ako ng malamig, please don't.

And I-i suddenly saw some flashbacks, a happy moments with him.

**

"Ella?" Rinig kong mahinhin na tawag saakin ng isang pamilyar na boses.

Where am i? Marahan kong ibinuklat ang mga mata ko upang malaman kung nasaan at kaninong boses nga ba 'yung narinig ko.

I was somehow shocked when i saw who it was.

It was my ex crush way back elementary years.

"R-raiver?"

We met several times na, tuwing may reunion.

"Are you okay?" Bungad na tanong nito saakin na tila nag aalala.

"What are you doing here?" Nag tatakang tanong ko.

"I saw you passed out sa kalsada kanina"

I suddenly remember what happened earlier, namimilipit nga pala ako sa saki- wait!

"Wait, My baby?" Pag papanic ko and started crying.

"Hey, hey, relax, okay? I'll just going to call your doctor" pag papakalma nito saakin at kaagad na lumabas para tawagin ng doctor.

What if something happens on our baby?

Hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa baby namin.

"Sabi nang nurse ay pupunta nalang daw rito yung Doctor na mag ccheck sa'yo, but now please relax, nothing bad happens on your baby naman"

"How did you know?" Pag tataka ko

"The doctor said earlier, pero let's wait him nalang so that he can explain it to you clearly"

I really hope na hindi kami nakita ni Miguel o kung sino man lalo pa't i remember na malapit lang ako sakanila nung mawalan ako ng malay.

Ano ba 'tong nangyayari sa buhay ko, baka nga eto na yung karma ko sa mga pinag gagawa ko kay Sandro.

"Do you want to eat ba? What do you feel?" Sunod sunod na tanong ni Raiver

"Im fine, thank you for bringin me here" i said and smiled

"What are you doing there ba kase? And bakit may dala dala kang mga maleta?"

"Oh, pabalik na kase ako ng UK and something suddenly happen" i simply said

"Oh i se-" hindi niya na natuloy ang sasabihin niya nang parehas kaming napalingat sa pinto ng mag bukas ito "he must be here"

"Ms. Lopez" bungad ng doctor saakin.

It's the doctor who checked me last time

"Napapadalas na ata ang pag ccram mo"

"Naku, iwasan mo lahat ng nakakapagpastress sayo, your baby is fine naman, but.." as he suspense.

"But?"

"Kapag patuloy kang na stress your baby might have abnormalities, or worst baka humina ang kapit ng baby and it may lead into miscarriege" he explained

Napakunot nalamang ang noo ko habang pinapakinggan ang mga tinuturan niya "What?"

This can't be right? Please hold on baby.

"Yes, Ms. Lopez, kaya im advising you to have bed rest muna"

"Would am i able to travel po doc?"

"Unfortunatly hindi pa sa NGAYON, since kailangan mo munang makapag pahinga, saka na kapag kaya na nang katawan mo"

How am i able to go home. May flight pa ako mamaya.

"Iwasan mo na lahat ng nakakapag pa stress sa'yo ha?" Dagdag nito

"Opo, Doc"

"Okay, great. Ipapadala ko nalang kay nurse 'yung reseta ng gamot mo, 'yung bilin ko ah? Ayaw kong hindi maganda ang susunod na pag kikita natin Ms. Lopez"

"Opo, doc. Thank you, po"

Fuck, mag sstay nanaman ako rito.

Ayaw ko nang mag stay dito sa pilipinas, i want to go back to london, or somewhere else na malayo sa lahat.

"Where are you going to stay?" Kaagad nitong tanong nang makalabas ang doctor.

"Just going to book a hotel nalang" 

"Wala kana bang kamag-anak, kaibigan, or what dito na pwede ming makasama for a short period of time, habang nag bbed rest kapa?"

"None, ayaw ko naman maka gulo sa mga kaibigan kong arito, since may kaniya-kaniya rin silang trabaho, relatives wala na nasa US and UK na sila" pag iisa-isa ko, ang mga marcos nalang naman ang dahilan kung bakit ako bumabalik-balik rito.

"Sinong makakasama mo niyan, gusto mo ba duon ka muna sa bahay namin?" He offered.

"No thanks, i can handle my self, hindi pa naman ako lumpo para alagaan" pag tanggi ko, and ofcourse i don't want to be burden to anyone.

"Okay, then. Call me if you need anything okay? I'll help you to book a hotel nalang"

:??