Chapter 29

207 27 17
                                    

It was a long flight, gusto ko nang umuwi at matulog, i want to tuck myself on the bed and sleep for the rest of the day.




Grabe, hindi ko na kinakaya tong mga nangyayari saaking this past few days, or weeks. Napatingin nalang ako sa tiyan ko at marahas na hinimas ito.




Thankyou for holding in baby. I smiled.




Im so proud at him or her, He or she must be tough, marami rami kapang lalakbayin na pag subok pag labas mo riyan, anak ko.




But i'll make sure na hindi na dadanasin ang dinanas ng kaniyang ama sa pag laki niya.




I already got a taxi off to my condo, mabuti nalang talaga at malapit lapit lang rito ang condo ko.




I can't really wait to go home. Tsaka ko nalang bibisitahing muli sila mama kapag nakapag pahinga na ako ng maayos.




Sa ngayon wala lang talaga akong ibang gustong gawin kung hindi mag pahinga, oo mag pahinga, kahit pa ulit-ulitin ko.




All i want to do is to rest.




The driver already drop me off, and eto ako naglalakad papalapit sa pintuan ng aking condo.




Finally, ilang sandali nalang at makakapag pahinga na ako.




Ilng hakbang papalapit sa'king pintuan ay siyang pag bigat ng aking pakiramdam.




Nang makalapit na ako ng tuluyan ay kinuha ko na ang key card, tsaka ko ito itinutok sa may buksanan ng ang aking pinto.




And to be surprised it didn't unlock, because it's a-already unlocked?




Why is it open? It should be locked, unless... may tao sa loob. Wait, may tao sa loob?




Tila natuyo ng lalamunan ko nang mawari ko iyon, is it possible na andito sila mom?




No, this ain't no way, hindi pa ako handang kausapin sila.




Muli akong humingang malalim bago ko tuluyang ipihit ang door lock kahit pa na hindi ko alan kung ano at sino ang madadatnan ko rito.




Marahan ko itong binuksan, sa maliit na awang ng pinto ay rinig ko na ngang may tao nga sa loob.




It's like someone's watching a race something.




Who could it be? Mom and dad aren't into those kind of shows.




Sa mga sandaling ito ay mas lalo akong kinabahan lalo pa't sa wari ko ay hindi ito ang mga magulang ko.




Tuluyan ko na nga itong binuksan, at marahan na pumasok. and to be surprised no one is here, tanging naka iwan lang naka bukas ang TV




Wait, this is Sandro's fav racing something.. could it be?




Pero wala siya rito? He left? Like wtf? He left my fucking Television open? Siya ba ang mag babayad ng kuryente ko.




And what the fuck is he doing here? Hindi ba dapat nasa pilipinas siya?




Kaagad kong hinanap ang remote ng TV para mapatay ko na ito, when i found it, itinutok ko na ito sa tv tsaka pipindutin ang off butt-




"Ella!" Rinig kong tawag saakin na siyang dahilan ng pagka gulat ko.




"What the fuck" gulat na sambit ko at lumingot sa pinaruruonan ng boses na tila kakalabas lang ng banyo, Mas ikina gulat ko kung sino ang nasa harapan ko ngayon "S-sandro?" Tunay ngang narito siya.




"W-what are doing here?" Nagulat na pag tataka ko tsaka ito lumapit saakin at kaagad na niyakap.




"I miss you so much, Ella"




"Sandro.. w-what are you doing here?"




"Aren't you happy that im here?" Pag layo nito ng marahan sa pag kakayakap nito saakin




"Am i supposed to be happy? How many times ko ba tatanungin sayo kung anong ginagawa mo rito?"




"I came here just to see you, i've been here since the day after my proclamation, ikaw ang kaagad kong pinuntahan rito just to visit you, but i got surprised, you weren't here, your mom said you went back to the philippines" pag kkwento nito




"Yeah, and i met your dad.." i revealed.




"What? You met him? When?" Hindi makapaniwalang sinabi nito.




"Day and hours before their meeting de avance"




"What? Have You both talked?" Tila interesado nitong sinabi.




"Yeah ofcourse, Mayor or should i say VP Sara and him nga are already dating e, or i guess they are official na" pag kwento ko.




"What?!" Pag kukunot ng ulo nito ng marinig iyon mula saakin.




"Why? Hindi mo ba alam?" I asked and tilted my head.




"W-wala akong alam, all i know is they were just friends"




"I guess nahuhuli kana sa balita" tinuran ko kasabay ng pag tawa ko ng marahan at umupo sa aking sofa.




"Ohhhh, yun siguro yung nag kalat na pics nila together days after the election na nag kkiss, pero i didn't really know na they are dating, like geez i thought it was just an accident. Since hindi rin naman niya sinabi saamin especially on my brothers na sila na or even na nag ddate sila"




"What? He didn't? Baka nag hihintay lang ng teimpo ang dad mo"




"I don't think so, he doesn't even look inlove, i can't see it on his eyes lalo na nitong mga araw" he pinagpanong nito ang kamay niya at nag pahalumbaba.




"What do you mean?" Pag kunot muli ng nuo ko sa narinig ko.




"I don't know, it wasn't the same when he's with yoy, i hate to say this but he much more look so inlove when he was with you, and you also" mas lalo pang kumunot ang noo ko sa sinabi niya.




"What do you mean also me?" I curiousedly asked, anong ibig niyang sabihin? I dont get his point.




"I don't know, basta just by looking onto your eyes, you do really love dad" pag lalahad pa nito sa kung aning nasa isip niya kasabay ng pag upo nito sa tabi ko at inilapat ang likod at tumitig sa dingding.




"Sandro, please let's not talk about this na"




"But I really doubt na they are now together, napaka labo" he said habang nakatitig parin sa may dingding.




After hearing all what he've said, na aactivate na ang pag ooverthink ko, what if hindi naman pala talaga sila?




What if mahal parin pala talaga ako niya? What if he's about to explain everything on me but i cut him off?




Shhh, sabi ko enough na sa overthinking. What happens, happens.









:))

Second Time Around (A Bongbong Marcos Fanfic)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum