NAUNG " နောင် "

Part -29[Zawgyi]

ဦးထြန္းေနာင္ တံခါးေခါက္ဖို႔ဟန္ျပင္ေနခ်ိန္ ေနာင္ကအခန္းတံခါးကိုဆြဲလိုက္တာနဲ႕တိုးေတာ့သည္၊ ဦးထြန္းေနာင္သားလုပ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အခန္းထဲကုတင္ေပၚမွာအိပ္ေနတဲ့ မႉးကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသး၏၊ ၿပီးမွသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ

" ငါ့အခန္းမွာစကားခဏေျပာရေအာင္ "

ေနာင္ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိမ့္ရင္း လွည့္ထြက္သြားတဲ့အေဖ့ေၾကာျပင္ကိုၾကည့္ကာ ေနာက္ကေနလိုက္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမြစာက်ဲေနတဲ့ ဖုန္းကိုတစ္ခ်က္ေကာက္ယူကာစားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး သားလုပ္သူကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ကာ

" မင္းသိၿပီးသားမွတ္လား "

ေနာင္သူ႕မ်က္ႏွာကိုလက္ဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႕ပြတ္သပ္ရင္း ေခါင္းညိမ့္လိုက္သည္။ ဦးထြန္းေနာင္မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္က်ဳံ႕ကာ ေနာင္ကိုခါးေထာက္ၾကည့္ရင္း

" ဒီကိစၥေၾကာင့္မႉးကိုမင္းလက္ထက္ခဲ့တာလား "

" မဆိုင္တာ အေဖရာ.. ကြၽန္ေတာ္အဲ့ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးမဟုတ္တာအေဖအသိဆုံးျဖစ္မွာပါ "

ဦးထြန္းေနာင္ သားလုပ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္ေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္၏၊ ေနာင္မ်က္ဝန္းေတြကလိမ္ေနတာမဟုတ္မွန္း အေဖျဖစ္သူ
တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေကာင္းေကာင္သိ၏။
ဒါေပမယ့္ သူသိတဲ့ေနာင္ဆိုတဲ့သူ႕သားဟာ သူပိုင္တဲ့ပစၥည္းကိုသူမ်ားလာထိရင္ႀကိဳက္တဲ့ေကာင္မဟုတ္၊ ဆိုတာကမႉးသက္ပိုင္ဆိုတာ သူျမတ္နိုးၿပီးခ်စ္ရတဲ့လူမဟုတ္လား ၊ ဒါကိုၿငိမ္ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ဘယ္နည္းနဲ႕မွမျဖစ္နိုင္။သူ႕စိတ္အတိုင္းဆိုရင္ ခန႔္ေနာင္ကိုအေသသတ္ၿပီးေနေလာက္ေရာေပါ့။ အခုေနသူေမးလိုက္ရင္လဲ ေျဖမည့္ေကာင္မဟုတ္၊သူ႕ဘာသာတိတ္တဆိတ္စုံစမ္းမွရေတာ့မည္။

" ဟုတ္ၿပီ.. ဒါဆိုအခုဒီဟာကိုပို႔တဲ့သူကဘယ္သူျဖစ္မယ္လို႔ မင္းထင္လဲ "

ဦးထြန္းေနာင္စားပြဲေပၚကဖုန္းကိုမ်က္စပစ္ျပရင္းေမးလိုက္တဲ့အေျဖကိုေနာင္က ေဒါသမ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ အံႀကိတ္ကာလက္သီးတင္းတင္းဆုပ္ရင္း