NAUNG " နောင် "

Part-18[Zawgyi]

ေနာင္ေျခလွမ္းက်ဲေတြနဲ႕မႉးနားကိုေလွ်ာက္သြားၿပီးလက္ထဲကပုလင္းကိုဆြဲယူလိုက္ေပမယ့္၊အလြတ္ႀကီးသာပါလာေတာ့၏။ သူ႕ေရွ႕ကလူသားကိုငုံၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီးပမာ
ေပါက္ထြက္ေတာ့မည့္အလားရဲတြတ္စြာျဖင့္သူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း

" ဟီး.. ပူဝူးလား"

" က်စ္!... ပိုင္!! "

" ငါ့ကို ေအာ္နဲ႕"

မႉးႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ သူ႕ေရွ႕ကလူကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း၊ မ်က္ခြံေတြကိုေမွးစင္းကာမ်က္စံေလးကိုစွေကြည့်လိုက်ရင်း

" ခြၽတ္"

" အန္!"

ေနာင္တစ္ခ်က္ေၾကာင္အသြားကာသူ႕ေရွ႕ကလူသားေလးကိုငုံ႕ၾကည့္ေနမိ၏။ မ်က္လုံးေတြကရီရီေဝေဝနိုင္ကာ၊ ႏႈတ္ခမ္းေလးကစူလုံးလုံးပင္
ထို႔ရဲေျပာင္စူေထြးေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းခ်င္မိသည့္စိတ္ကထိန္းမရ။ ဒီၾကားထဲရဲရင့္စကားေတြကိုျပန္ၾကားေယာင္ေနမိ၏။

!! ေယာကၤ်ားအားတိုးေဆး အဟြန္း!!
!! ေဟ့ေကာင္တစ္ခြက္ပဲေနာ္ တစ္ပုလင္းလုံးေသာက္ရင္ ေသလိမ့္မယ္!!

" ခြၽတ္အခုခြၽတ္"

" ဘာေတြခြၽတ္ခိုင္းေနတာလဲ"

မႉးကေနာင္လက္ကိုလက္ညိုးထိုးကာ။ ခႏၱာကိုယ္ကယိမ္းယိုင္ေနေသး၏။ ေနာင္ကလဲမႉးလက္ေမာင္းတစ္ဖတ္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း၊ က်န္လက္တစ္ဖက္ကသူ႕ဂုတ္ေထာက္ေနတဲ့ဆံပင္ေတြကိုထိုးဖြလိုက္၏။

" အဲ့ဒီလက္ပတ္.. အဲ့ဒါငါေပးထားတဲ့ဟာ
ခြၽတ္အခု"

" မူးေနၿပီ ... က်ိန္းေသမူးေနၿပီ"

ဘုန္း!!

"အာ့"

ေနာင္တစ္ေယာက္ထဲတီးတိုးေရ႐ြတ္လိုက္ေပမယ့္၊သူ႕ေရွ႕ကလူသားကသူ႕ရင္ဘက္ကိုဘုန္းခနဲ႕ထုကာ

" ငါမမူး....ဘူး! ခြၽတ္အခုအဲ့လက္ပတ္"

မႉးကသူ႕ကိုယ္သူလက္ညိုးနဲ႕ျပန္ထိုးကာ မ်က္ခြံေလးေလးေတြကိုမသယ္နိုင္ေတာ့ဘဲ မွိတ္ထားရင္း ယိမ္းယိုင္ေနတဲ့ကိုယ္ေလးနဲ႕စကားမပီစြာဆက္ေျပာ၏။