ညအခ်ိန္အေဝးေျပးလမ္းေပၚရွိဆိုင္ကယ္သုံးစီးကေလအလွ်င္ေမာင္းႏွင္ေနၾက၏။ ထို႔ဆိုင္ကယ္ရဲ႕ေဘးတစ္ဖက္ဆီမွာ ဘစ္ေဘာသံဒုတ္မ်ားပါရွိသည္။အေဝးေျပးလမ္မမွာကားအသြားနည္းပါၿပီးထို႔ဆိုင္ကယ္သုံးစီးကသာ
ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ေျပးလႊားေနသည္။
ဒီဆိုင္ကယ္ေတြက သူတို႔ရန္ပြဲေတြရွိတိုင္းအသုံးျပဳသည့္ဆိုင္ကယ္ေတြပင္ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းခံသလို အရန္သင့္ပစၥည္းေတြပါတြဲရပ္ပါရွိသည္။ ဒါေၾကာင့္ထို႔ဆိုင္ကယ္ေတြကို
ရဲရင့္ဘားတြင္သာသီးသန႔္ထား ထားၾကသည္။
သုတေရွ႕ကေနာင္ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကိုအမွီလိုက္ကာေဘးကပ္၍ရပ္ရန္လက္ဟန္ျပလိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ေနာင္ကဂ႐ုမစိုက္စြာဆက္ေမာင္း၏။ သုတထပ္ၿပီးဟြန္းတီကာေဘးရပ္ဖို႔ထပ္ေတာင္ဆိုသည္။ ထို႔မွေနာင္ဆိုင္ကယ္ကိုလမ္းေဘးခ်ရပ္ၿပီး helmet ကိုဆြဲခြၽတ္ကာမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕၍
" ဘာလဲၾကာ"
သုတကလဲဆိုင္ကယ္ကိုရပ္ၿပီး helmet ကိုဆြဲခြၽတ္ကာေနာင္ဆီေလွ်ာက္လာၿပီ
" မင္းဖုန္းငါ့ခဏေပး "
ရဲရင့္လဲသူတို႔ေနာက္မွာဆိုင္ကယ္ရပ္လိုက္ၿပီး
သူတို႔နားေလွ်ာက္သြားကာ
" ေပးလိုက္ေနာင္ ဒီေကာင္ကလမ္းကြၽမ္းတယ္"
ထို႔မွေနာင္ကသုတလက္ထဲကိုဖုန္းထည့္ေပးလိုက္သည္။ ရဲရင့္ကေနာင္ရဲ႕စိုးရိမ္မူႀကီးေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္းသက္မခ်မိ၏။
သုတကဖုန္းမွ GPS ကိုၾကည့္ၿပီး
" မႉးသက္ပိုင္ကမႏၱေလးသြားတာလား"
" ဟုတ္တယ္"
သုတကဖုန္း Screen ကိုအနည္းငယ္ခ်ဲ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး
" လမ္းေၾကာင္းကရန္ကုန္ကိုျပန္တက္လာပုံရတယ္,ငါတို႔လမ္းေျဖာင့္အတိုင္းသြားလို႔မရဘူးေနာင္၊ျဖတ္လမ္းကသြားမွပိုျမန္ျမန္ေရာက္မယ္"
"ဒါဆိုသြားမယ္ "
ေနာင္က helmet ကိုေကာက္စြပ္ဖို႔ျပင္လိုက္ခ်ိန္သုကသူ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီး
"ဟိုေရာက္ရင္သတိေတာ့ထားအခု GPS မွာျပထားတဲ့ေနရာကလူအရမ္းပ်က္တဲ့ဂိုေထာင္
ေတြရွိတဲ့ေနရာ"
YOU ARE READING
NAUNG " နောင် "
FantasyMyanmar Bl Fiction ( OC ) Unicode & Zawgyi Author - Miracle ⚠️ Warning
