NAUNG " နောင် "

Part-16[Zawgyi]

ခြမ္!!........

" ထြက္သြား... -ီးမို႔လို႔လား သြား "

ေဆးထိုးေပးဖို႔ေရာက္လာသည့္သူနာျပဳမေလးမွာ လြင့္စင္သြားသည့္ပစၥည္းမ်ားကိုေကာက္ရင္း ထို႔အခန္းထဲမွအထြက္တံခါးဝတြင္ ဝတ္ရည္ႏွင့္တိုးေတာ့သည္။

" ေဆးထိုးမခံျပန္ဘူးလား "

နက္စ္မေလးေခါင္းညိမ့္ရင္းအခန္းထဲမွထြက္သြားေတာ့သည္။ ဝတ္ရည္သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာအခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ေဘးနားကလက္လွမ္းမွီသမွ်ပစၥည္းေတြကိုေကာက္ေပါက္ထားတာေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ထက္မြစာႀကဲေနေတာ့၏။

" ရွင္ဒီလိုပဲေနလို႔မရဘူးRichard"

Richardကဝတ္ရည္ကိုေဒါသဝင္းဝင္းေတာက္သည့္အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ကာ

" ေဖ-ိုးမနင့္ေၾကာင့္.. အခုလိုျဖစ္ရတာနင့္ေၾကာင့္၊ေအး ငါ့နားမွာတစ္သက္လုံးကြၽန္လိုျပဳစု၊ထြက္သြားဖို႔ႀကံတာနဲ႕ ေသဖို႔သာျပင္"

ဝတ္ရည္ၾကမ္းျပင္ေပၚကပစၥည္းေတြကိုတစဆီလိုက္ေကာက္ရင္းကမသိမသာလက္သီးဆုပ္လိုက္မိသည္။ ေနာင္ဆိုတဲ့ေကာင္ကိုသူမေက်းဇူတင္မရလား၊က်ိန္ဆဲရမလားမသိေတာ့ေပ။

" ေတာက္! ေနာင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ကြာ၊ ငါ့ကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားၿပီးမင္းေကာင္းေကာင္းေနရမယ္ထင္လား"

Richardရဲ႕အခဲမေၾကျဖစ္ေနသည္ကိုၾကည့္ရင္းဝတ္ရည္သက္ျပင္းခ်မိေတာ့၏။ ၿပီးမွေဘးစားပြဲေပၚကဖန္ေရခရားကိုယူၿပီး အျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္ခ်ိန္

" ဒါကဘယ္လဲ "

" ေရသြားခပ္မလို႔ေလ "

ၿဒီ!.......

႐ုတ္တရက္ထျမည္လာတဲ့Richardဖုန္းေၾကာင့္စကားစျပတ္သြား၏။ သူလႊတ္ပစ္ထားလို႔ဖုန္းကဆိုဖာေပၚတြင္ျဖစ္၏။

" ငါ့ဖုန္းယူေပးစမ္း"

ဝတ္ရည္လဲဆိုဖာနားျပန္သြားကာဖုန္းကိုေကာက္ယူလိုက္ခ်ိန္contacts nameမွာ
"Pater"ဆိုသည့္နာမည္။ဝတ္ရည္ဂ႐ုမထားဘဲRechartထံဖုန္းလွန္းေပးလိုက္ခ်ိန္၊Rechartရဲ႕ပုံစံကခ်က္ျခင္းေျပာင္းသြားေတာ့သည္။သခင္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည့္ေခြးတစ္ေကာင္လိုရို႔က်ိဳးစြာေျဖရင္း သူမကိုလဲအျပင္ထြက္ဟုလက္ဟန္ျပလာေတာ့သည္။