Κεφάλαιο 16

47 6 0
                                    

Άρχισαν τα σχολεία.

Η Διονυσία με την Άννα και την Δέσποινα είναι οι μόνες που δεν έχουν βγει στην αγορά εργασίας. Κάθε Σεπτέμβριο στης 11 του μήνα, έχουν την υποχρέωση να ξυπνήσουν και να ανταμώσουν με τους συμμαθητές και τους καθηγητές του. Ωστόσο και για τις τρεις φέτος υπάρχει μια διαφορά.

Η Διονυσία με την Άννα αφήνουν το γυμνάσιο και μπαίνουν στο λύκειο, ενώ η Δέσποινα βρίσκεται στην τελευταία τάξη, μόλις λίγους μήνες πριν περάσει στο πανεπιστήμιο Κρήτης, στην ειδικότητα του χημικού.

Από νωρίς το πρωί, ο Σπύρος φαίνεται να διασκεδάζει τα κορίτσια, αφού μιάμιση ώρα πριν χτυπήσει το κουδούνι, μπήκε στο δωμάτιο, άνοιξε τα πατζούρια και τις ξύπνησε γρήγορα και απότομα. Η Άννα πετάχτηκε από το στρώμα με τα μαλλιά ανακατωμένα και ένα ύφος σαν να μην ξέρει τι της γίνεται. Μόλις ο Σπύρος βγήκε από το δωμάτιο, εκείνη κοίταξε την Διονυσία. «Θύμισε μου να σκοτώσω τον αδερφό σου κάποια στιγμή»

«Ευχαρίστως!» Απαντάει νυσταγμένα η Διονυσία.

Σηκώνεται από το κρεβάτι της με τα χίλια ζόρια. Μπορεί κάποιους να ενθουσιάζει η πρώτη μέρα στο σχολείο, εκείνη όμως όχι. Όταν τα κορίτσια έχουν ήδη αποχωρήσει από το δωμάτιο, σαν να είναι συνεννοημένο, χτυπάει το κινητό της σε ένα μήνυμα.

«Καλημέρα και καλή σχολική χρονιά στο πιο όμορφο πλάσμα του κόσμου»

Η πιο όμορφη καλημέρα...

Η Δέσποινα δίχως πολλά-πολλά βγαίνει από το δωμάτιο και πηγαίνει στο δικό της για να ετοιμαστεί.

Στην αυλή του σχολείου υπάρχει ένας επαρκής αριθμός παιδιών που περιμένουν από τον πάτερ να ξεκινήσει τον αγιασμό. Τα βιβλία τα παίρνουν στην τσάντα, όσα μπορούν και τα άλλα τα κουβαλούν στο χέρι.

Γυρίζοντας μετά από δύο ώρες στο σπίτι, καμία δεν το κουνάει από την θέση της, ώσπου ένα μήνυμα φτάνει στο κινητό της Διονυσίας.

«Σήμερα μπορείς το απόγευμα;»

Για μια ακόμα φορά νιώθει πεταλούδες στο στομάχι της.

«Ναι μπορώ» Του απαντά.

«Τότε θα σε περιμένω, για πρώτη φορά στο σπίτι μου»

«Ξέρεις η μαμά μου πριν καιρό μου είπε πολλά για την σχέση ενός ενήλικα με μια ανήλικη. Δεν σου κρύβω πως ένας από τους λόγους που σταμάτησα να έρχομαι στους αμπελώνες τότε ήταν τα λόγια της»

Δύσβατος γυρισμός 2 (Β2)Where stories live. Discover now